สายของวันรุ่งขึ้นสองร่างยังคงนอนกอดกันไว้แน่น สายฝนด้านนอกยังคงหลั่งไหลลงมาไม่หยุด
พิกุลค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอปวดเมื่อยไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงใจกลางความสาวที่รู้สึกเจ็บและบวมกว่าปกติ
แน่ล่ะ เขาเอาเธอไป 4 รอบติด ไม่บวมสิแปลก คนอะไรหื่นชะมัดเลย
“โอ้ยย เจ็บไปหมดเลย”
เธอบ่นเบา ๆ พลางนอนคิดถึงเรื่องเมื่อคืน อะไรที่ทำให้เธอยอมเขาง่ายดายขนาดนั้น
บรรยากาศ?
แววตาเขา?
หรือหน้าตา?
หรือความรู้สึกเธอที่มีต่อเขา?
ไม่ว่าจะเพราะอะไร เธอก็มีอะไรกับเขาไปแล้ว แถมมันยังดีมาก ดีซะจน...
“คิดอะไรอยู่ คิ้วขมวดเชียว”
เสียงทุ้มเอ่ยเรียกขึ้นขัดจังหวะห้วงความคิดของเธอ พิกุลดึงผ้าห่มมาปิดหน้าไว้ ตอนเขาไม่ตื่นก็พอมองหน้าได้อยู่ แต่พอเขาตื่น มันเขินอายอย่างบอกไม่ถูก
“ปิดทำไมล่ะ ฉันเห็นถึงไหนต่อไหนแล้วนะ”
เขาดึงผ้าห่มออกเพื่อมองหน้าที่แดงระเรื่อของเธอ แม่เสือสาวเมื่อคืนที่ร้องขอเขาหายไปไหนแล้ว ทำไมเหลื
