"ฉันต้องกลับแล้ว เจอกันวันจันทร์นะ"
ต้นน้ำเดินมาส่งที่รถ ฉันบอกลาเขาเล็กน้อยก่อนจะเปิดประตูรถ
"อือ เจอกันวันจันทร์"
เขาโบกมือแล้วเดินห่างออกไป ฉันเองก็รีบขึ้นรถเพราะเกรงใจน้าเพิ่มที่รออยู่นานแล้ว
"กลับบ้านกันเถอะค่ะน้าเพิ่ม"
"ครับคุณหนู"
น้าเพิ่มรับคำแล้วออกรถทันที
ระหว่างทางฉันพยายามมองหาคีตะไปด้วย เพราะตอนอยู่ในร้านฉันหันไปหาต้นน้ำแวบเดียวเพราะเขาเรียก พอหันกลับมาอีกทีคีตะกับซัมเมอร์ก็หายไปจากหน้าร้านแล้ว
กลับมาถึงบ้านนานพอสมควรแล้ว แต่คีตะก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาสักที ฉันเลยต้องนั่งกินข้าวเย็นคนเดียว
หลังจากกินข้าวเสร็จก็นั่งดูโทรทัศน์ต่ออีกหน่อย ตั้งใจว่าอีกสักสิบห้าค่อยกลับขึ้นไปอ่านหนังสือบนห้อง
แต่แล้วโทรศัพท์มือถือที่วางไว้ข้างตัวก็สั่นขึ้นมา
จอมทัพนั่นเอง มีธุระอะไรรึเปล่านะ
เห็นว่าเป็นจอมทัพที่นานทีปีหน หากไม่มีธุระจำเป็นและสำคัญจริงๆ เขาจะไม่มีทางโทร.มาเด็ดขาด ฉันเ
