[[ คีตะ ]]
การรอคอยเป็นเรื่องที่ทรมาน โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน หรือรอคอยใครสักคน ยิ่งรอก็ยิ่งเหมือนเข็มนาฬิกาเดินช้าขึ้นไปอีก จากเวลาที่นานอยู่แล้ว ก็ดูเหมือนยิ่งนานกว่าเดิม
คุณเคยได้ยินตำนานของดอกทานตะวันไหม ผมว่าตัวผมก็คงไม่ต่างกับมันเท่าไหร่ ทุกวันได้แต่เฝ้ามองต้นเตย เหมือนดอกทานตะวันที่เฝ้ามองดวงอาทิตย์ที่อยู่แสนไกล
จุดเริ่มต้นของดอกทานตะวันนั้น ว่ากันว่ามีที่มาจากตำนานกรีกโบราณ เป็นเรื่องของเทพธิดาองค์หนึ่งที่ตกหลุมรักพระอาทิตย์
เธอเฝ้ามองดวงอาทิตย์อยู่แบบนั้นวันแล้ววันเล่า แต่ดวงอาทิตย์ก็ไม่เคยสนใจ จนกระทั่งเทพทั้งหลายสงสารและเห็นใจ พวกเขาจึงเปลี่ยนให้เธอเป็นดอกทานตะวัน
เมื่อดอกทานตะวันบานก็จะหันตามดวงอาทิตย์ตลอดเวลา ตั้งแต่เช้ายันค่ำ เมื่อเริ่มวันใหม่ก็จะหันตามดวงอาทิตย์ใหม่ เป็นเช่นนั้นจนกว่าจะเหี่ยวเฉาไปตามธรรมชาติ
ผมเองก็เหมือนกับดอกทานตะวันที่เฝ้ามองต้นเตย ตามตำนาน
