"ทำไมบรรยากาศวันนี้มันดูแปลกๆ นะ" ฟ้าใสพูดขึ้นมาขณะที่พวกเราสี่คน ที่ประกอบไปด้วย ฉัน คีตะ จอมทัพ และฟ้าใส กำลังนั่งทานอาหารกลางวันกันอยู่ในโรงอาหาร "พูดมาก น่ารำคาญ กินเงียบๆ ไปเลย" คีตะดุฟ้าใสไม่จริงจังนัก ขณะที่มือของเขายื่นมากุมมือฉันไว้ที่ใต้โต๊ะ "นายนั่นแหละน่ารำคาญ แล้วทำไมต้องนั่งใกล้เพื่อนฉันขนาดนั้นด้วย ถอยออกไปห่างๆ เลยนะ" ฟ้าใสกับจอมทัพยังไม่รู้ว่าฉันกับคีตะตกลงคบกันแล้ว ใครจะไปกล้าบอกล่ะ "เธอก็เป็นแค่เพื่อน แต่ฉันเป็นแฟนโว้ย!" ช้อนในมือฉันหลุดลงกระทบจานเสียงดังเคร้งทันทีเมื่อเขาพูดจบ ไม่คิดว่าคีตะจะกล้าพูดออกมาแบบนี้ ทำเอาฉันแทบอยากจะมุดลงไปหลบใต้โต๊ะเพราะอายสุดๆ "อะไรนะ!" จอมทัพกับฟ้าใสประสานเสียงถามพร้อมกัน คีตะยักคิ้วยักไหล่กวนๆ แต่ไม่ตอบ พยักพเยิดมาทางฉันแทน แล้วจะว่ายังไงดีล่ะฉัน เอาวะ! ถึงยังไงสองคนนั้นก็ต้องรู้อยู่ดี "เอ่อ...เราสองคน...แฟนกันแล้วน่ะ" ฉันก้มห