[[ ต้นเตย ]]
"ถ้างั้น...เรื่องที่เธอบอกว่าจะไปอเมริกาล่ะ"
น้ำเสียงที่ถามฟังดูสั่น แขนของเขาที่กอดฉันอยู่ก็สั่นคล้ายกับคนกำลังกลัว
"ฉันจะไปอเมริกา"
คีตะผละออกทันทีที่ฉันพูดแบบนั้น
"ไหนเธอสัญญาแล้วไงว่าจะไม่ไปจากฉัน"
นี่เขาคิดว่าฉันจะย้ายไปอยู่ที่โน่นถาวรเลยรึไง
"นายโง่รึไง เครื่องบินไม่ได้มีแค่ขาไปซะหน่อย ฉันไปแค่แป๊บเดียวก็กลับแล้ว"
คีตะได้ยินที่ฉันคุยโทรศัพท์กับคุณป้า แต่เขาคงจะฟังไม่จบถึงคิดว่าฉันจะทิ้งเขาไป
"ฉันจะไปเพราะไม่อยากมีเรื่องค้างคาใจกับใครอีก ไม่ได้บอกว่าจะย้ายไปอยู่ที่โน่นถาวรสักหน่อย"
พอมาย้อนคิดถึงคำพูดของคุณลุงที่บอกว่าชีวิตของคนเรานั้นมันสั้นนัก ฉันก็เลยอยากจะใช้ชีวิตที่แสนสั้นนี้ให้มีความสุขที่สุด ความทุกข์ ความโกรธ ความเกลียดชังที่แบกไว้ หากวางมันลงได้แล้วทำให้มีความสุขมากขึ้น ฉันก็อยากจะวางมันลง
"แล้วถ้าไปแล้ว คนที่โน่นไม่ให้เธอกลับมา จะทำยังไงล่ะ ฉันจะอยู่ย
