วันต่อมาผมออกจากบ้านก่อนต้นเตย แต่พอใกล้จะถึงโรงเรียนกลับเจอกับยัยซัมเมอร์พอดี เธอรีบวิ่งเข้ามาเกาะแขน สะบัดออกยังไงก็ไม่ยอมหลุด
ทันใดนั้นรถที่น้าเพิ่มขับมาส่งต้นเตยก็มาถึงหน้าโรงเรียน ผมรีบแกะมือยัยซัมเมอร์ออกแล้ววิ่งเข้าโรงเรียนเพราะตั้งใจว่าจะเอาของไปไว้ให้เธอ
"เดี๋ยวสิ! คีตะ จะรีบไปไหน"
ยัยซัมเมอร์ร้องถามและวิ่งตามมา แต่ผมไม่สนใจรีบวิ่งหนีไปหลบทางด้านหลังอาคาร พอแน่ใจว่ายัยนั่นไม่ตามมาแล้ว ก็ค่อยๆ ย่องขึ้นไปบนอาคาร
พอถึงห้องก็เปิดกระเป๋าหยิบแซนด์วิชแฮมชีสกับนมเปรี้ยวขวดเล็กออกมาวางไว้บนโต๊ะ พร้อมกับเขียนโพสต์อิทโน้ตแปะไว้ด้วย
-เอาไว้กินระหว่างพักคาบเรียน-
แต่สุดท้ายเธอกลับคิดว่าคนที่เอามาวางไว้ให้เป็นไอ้ต้นน้ำ
มันน่าน้อยใจชะมัดเลย
นอกจากจะหงุดหงิดเรื่องต้นเตยแล้ว ยังมีอีกตัวน่ารำคาญคือยัยซัมเมอร์ ที่ชอบมาเกาะแกะอยู่ได้ ถึงจะบอกไปหลายรอบแล้วไม่ได้ชอบๆ แต่ยัยนั่นก็ทำหูทวนลม
"ฉัน
