@เวลาต่อมา
บรรยากาศภายในรถเหมือนถูกปิดตายด้วยความเงียบ ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศยิ่งทำให้ความอึดอัดหนาวลึกเข้าไปในอก มะนาวนั่งกอดอก เอนตัวพิงประตูฝั่งตัวเอง สายตาเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนไม่อยากปล่อยคำพูดใดๆ ออกมา แม้เพียงครึ่งประโยคจอมทัพเองเหลือบตามองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้ม
"เป็นอะไร… แคร์มันมากขนาดนั้นเลยเหรอ" น้ำเสียงนั้นฟังดูเหมือนถามธรรมดา แต่แฝงความกดดันราวกับจะบังคับให้เธอตอบ
"....." มะนาวยังคงเงียบ ราวกับกำแพงใสที่ตั้งขึ้นระหว่างกัน
"แฟนเก่าเหรอ…ทำไม ? จบไม่สวย หรือยังไง" เขาถามซ้ำ คราวนี้เสียงต่ำลงกว่าเดิม คิ้วเข้มขมวดแน่นขึ้นอย่างชัดเจน
มะนาวหันขวับมามอง สีหน้าแววตาแสดงออกถึงความไม่พอใจในคำถาม
"พี่อย่ามาถามเซ้าซี้ได้ไหม เขาจะเป็นอะไร มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่" เสียงเธอแข็งและเย็น จนสัมผัสได้ถึงความห่างเหิน
"จะไม่เกี่ยวได้ไง ถ้ามันเป็นแฟนเก่าเธอ
