บ่วงปรารถนาเมียบำเรอ

มุกไม่ใช่ผู้หญิงขายบริการ...2

“นี่เธอพูดจริง หรือว่ามีแผนอะไรหรือเปล่า” คชายังไม่อยากเชื่อว่าจะมีผู้หญิงคนไหนคิดแบบนี้ ยิ่งมาจากฐานะยากจนจนต้องมาเป็นเด็กรับใช้ในบ้านแบบนี้แล้ว การที่จะใช้เรื่องนี้ไต่เต้าเพื่อเป็นคุณผู้หญิงของบ้าน มันแทบจะเรียกสิ่งนี้ว่าโอกาสดีๆ เลยก็ได้ แต่เธอพูดออกมาเหมือนกับว่าเธอไม่ได้สนใจโอกาสนั้นเลยสักนิด

“ก็พูดจริงสิคะ ถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น นายหัวไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ มุกจะจัดการตัวเอง ไม่ให้นายหัวเดือดร้อนแน่นอน” ฝ่ายหญิงเอ่ยอย่างเจียมตัว เธอรู้ดีว่าเธอไม่มีวันได้ยืนเคียงข้างเขา ไม่ว่าจะเป็นด้วยฐานะ ชาติตระกูล ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ หรือแม้กระทั่งคุณหญิงภาวินีที่มีบุญคุณล้นหัว ทุกอย่างล้วนเป็นอุปสรรคไปหมด เธอไม่อยากฝันไปไกล สู้ตัดความสัมพันธ์ตั้งแต่วันนี้ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป แล้วเก็บเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นความทรงจำดีๆ ในชีวิตของเธอก็พอ

“นี่คือเธอเสียความบริสุทธิ์ให้ฉันนะ บอกตรงๆ ว่ามันเชื่อยากเหลือเกิน” แม้ว่าอยากจะเชื่อกับแววตาใสซื่อของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ามากเท่าใดก็ตาม แต่เพราะว่าเรื่องที่เธอพูดออกมา มันยากเกินที่จะเชื่อจริงๆ ถ้าจะมีใครสักคนที่คิดแบบที่เธอพูดได้ ก็คงไม่ต่างจากแม่พระ ซึ่งเขาคิดว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคงไม่ใช่แบบนั้นแน่ๆ

“มุกไม่มีอะไรจะการันตีให้นายหัวเชื่อค่ะ นอกการกระทำเท่านั้น มุกขอตัวนะคะ เดี๋ยวคุณท่านตื่นแล้วไม่เจอมุกคุณท่านจะสงสัย มุกยังไม่อยากขึ้นชื่อว่ากินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา” ไข่มุกนั้นเจรจากับเขา ในขณะที่เธอก็แต่งตัว จนทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอควรจะไป ก่อนที่เรื่องทุกอย่างจะแตก แล้วเธอจะโดนไล่ออกไปจากที่นี่ ทั้งที่เธอยังไม่พร้อมที่จะหางานใหม่

“งั้นเธอก็รับเงินนี้ไป ถือว่าเป็นคำขอโทษจากฉัน ไม่ใช่ในฐานะผู้หญิงขายบริการ ฉันหวังว่าเธอจะรับมัน ถ้าหากเธอต้องการให้ทุกอย่างมันจบลงที่ห้องนี้จริงๆ” สายตาของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเคลือบแคลงสงสัย เขาไม่รู้หรอกว่าเธอจะมาไม้ไหน แต่ทางเลือกเดียวที่เขามีในตอนนี้คือเชื่อในสิ่งที่เธอพูด

“ค่ะ มุกจะรับมันไว้ ถ้ามันจะทำให้นายหัวสบายใจ” ไข่มุกถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะยอมรับเงิน ถ้าเธอไม่รับเงิน เขาก็คงไม่จบ เธอก็คงไม่ได้ออกไปจากห้องนี้เสียที เธอจึงยอมตัดใจทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับความรู้สึก เพื่อครอบครัวของผู้มีพระคุณ จะได้ไม่รู้สึกตะขิดตะขวางใจกับเธอ

“ดี หวังว่าเธอจะรักษาคำพูดของเธอนะ” คชาเอ่ยอีกครั้ง ก่อนที่หญิงสาวกำลังจะเปิดประตูออกไปจากห้องของเขา

“นายหัวไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จะไม่มีวันหลุดออกจากปากมุกค่ะ” ไข่มุกกล่าวก่อนจะตัดสินใจก้าวออกจากห้องของเขา เธอพยายามกลืนก้อนน้ำตาแห่งความน้อยใจและเสียใจเอาไว้ ก่อนที่จะมองดูต้นทาง เมื่อไม่เห็นใคร หญิงสาวก็รีบลงไปที่ห้องพักของตนเอง เพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วรีบออกไปซื้อยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมารับประทาน

ส่วนคชานั้นก็ได้แต่หวังว่าเธอจะรักษาสัญญา เขาไม่สามารถให้เธอได้มากกว่าคำว่าขอโทษ เพราะเด็กรับใช้ในบ้าน ไม่มีทางที่จะได้ยืนเคียงคู่กับนายหัวเจ้าของธุรกิจหลายๆ อย่างแบบเขา แม้ว่าจะมีความรู้สึกผิดติดค้างอยู่ในใจ แต่เขาก็ไม่อาจจะให้เธอได้มากกว่านี้จริงๆ