ในตอนมื้อเย็น เว่ยหมิงจึงบอกเรื่องที่ซีเยว่จะต้องเข้าวังหลวงพร้อมเขาในวันพรุ่งนี้ เขาพานางไปพูดคุยที่ห้องตำรา เพื่อสอบถามถึงความพร้อมของนาง “อาเยว่ เจ้ามั่นใจหรือไม่ หากต้องปรุงยาต่อหน้าผู้อื่น” “เรื่องนี้ ท่านพ่อมิต้องกังวลเจ้าค่ะ ลูกทำได้อยู่แล้ว” นางยิ้มออกมาเล็กน้อยเพื่อให้บิดาไม่ต้องกังวล “เช่นนั้นก็ดี วันนี้เจ้าก็พักเร็วเสียหน่อย” “เจ้าค่ะ” ซีเยว่ถอยกลับไปที่เรือนของนาง พอนางไปถึงที่เรือน ก็พบว่ากู้หยางอยู่ภายในห้องของนางแล้ว “เอ่อ...แม่นมท่านไม่ต้องตามข้าเข้าไปหรอกเจ้าคะ” นางเกือบจะดันตัวแม่นมชุยที่เดินตามนางมา ไปไว้ด้านหลังเกือบไม่ทัน “ทำไมเล่าเจ้าคะ บ่าวจะช่วยคุณหนูเปลี่ยนเสื้อผ้า” แม่นมชุยกับสาวใช้มองมาที่นางอย่างแปลกใจ “เช่นนั้น ท่านรอด้านนอกก่อนเจ้าค่ะ” นางดันทั้งสามออกไปให้พ้นหน้าประตู ก่อนจะรีบปิดประตูแล้วลงกลอนทันที “คะ คุณหนู” ซีเยว่รีบเดินเข้าไปบุรุษหน้าหนาที่นอน