คนตัวเล็กนั่งเหม่อลอยท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มภายในไนต์คลับชื่อดัง แม้เสียงเพลงที่กำลังบรรเลงอยู่จะสนุกสนานมากแค่ไหน แต่ทว่ามันกลับไม่ได้ช่วยดึงเธอออกจากภวังค์ความคิดได้เลย
ดวงตาคู่สวยจ้องมองน้ำสีเหลืองอำพันของแก้วในมือด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ประเดประดังเข้ามาทำให้เธอรู้สึกกลัดกลุ้มหัวใจ ในหัวเอาแต่คิดเรื่องอังเดร
ตั้งแต่เธอบอกเรื่องกลับนิวยอร์กกับเขา เขาก็ไม่พูดไม่จาอะไรกับเธอ ซึ่งมันทำให้เธอหวนนึกถึงอดีตเมื่อหลายปีก่อน
"ยัยเซียร์ ลูเซียร์!"
"วะ...ว่าไง" เธอหลุดออกมาจากภวังค์ความคิดเมื่อโดนปันปันเขย่าแขนเพื่อเรียกเธอ
"แกเป็นอะไรเนี่ย เห็นนั่งเหม่อลอยมาตั้งนานแล้ว"
"เปล่า..." เธอตอบกลับไปสั้นๆ แล้วหลบสายตาปันปัน พลางยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมาดื่ม
"เคยบอกแล้วไงว่าแกโกหกไม่เนียน"
"เวลาแกโกหก แกจะชอบหลบสายตา" นิวเยียร์เสริมขึ้นมา หลังจากปันปันพูดจบ
"กำลังเครียดหรือทุกข์ใจเรื่อ
