สายวันต่อมา
"อื้อ..." คนตัวเล็กเริ่มตื่นจากการนอนหลับ หลังจากหลับมายาวนานหลายชั่วโมง แสงแดดที่ส่องจ้าบนท้องฟ้าไม่สามารถสะท้อนเข้ามาในห้องนอนได้ เพราะมีผ้าม่านสีดำบดบังเอาไว้
เปลือกตาสีขาวปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ทันทีที่รู้สึกตัว ความปวดร้าวตามร่างกายวิ่งพุ่งเข้าเล่นงานจนไม่อยากขยับตัวไปไหน โดยเฉพาะบริเวณ...กลางกาย
แกร๊ก
อังเดรเปิดประตูห้องน้ำออกมาในสภาพสวมเสื้อคลุมสีดำ สายตาคมเข้มปรายคนตัวเล็กที่นอนมองเขานิ่งๆ บนเตียง
"ตื่นแล้วเหรอ"
"...." เธอพยักหน้าแทนคำพูด ร่างกายที่ปวดร้าวทำให้ไม่อยากเอ่ยเอื้อนอะไรตอนนี้
เมื่อคืนแม้เมาจนไม่มีสติ แต่ก็รับรู้ได้เลยว่าการร่วมรักกับเขาเมื่อคืนต้องรุนแรงอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้สึกเจ็บบริเวณนั้นราวกับคืนแรกที่เสียความบริสุทธิ์ให้แก่อังเดร
"ลุกไหวไหม"
"เซียร์ปวดฉี่ แต่ไม่กล้าตัวขยับไปไหนเลย" น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยตอบมาเฟียหนุ่ม แค่นอนเฉยๆ ยังรู้ส
