พราวมุกรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัวเนื่องจากโดนวงแขนแกร่งกอดรัดเอวบางเอาไว้แน่น ใบหน้าหวานซุกอยู่ตรงแผงอกกำยำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนสวย หญิงสาวยังรับรู้ได้ถึงบางอย่างที่มันพองขยายใหญ่อยู่ภายในร่างกายของเธอ อีกทั้งยังมีน้ำกามและเลือดที่เหนียวเหนอะหนะอยู่ตรงระหว่างง่ามขาของเธออีก กลิ่นเลือดคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้องนอน
หญิงสาวค่อยๆ ดันกายออกห่างจากคนตัวใหญ่ แต่ทว่าก็โดนชายหนุ่มกอดรัดแน่นกว่าเดิม ดวงตาคมกริบลืมตาขึ้นมามองจ้องใบหน้าหวานของหญิงสาว
“จะไปไหน” เสียงทุ้มเอ่ยถาม
“จะกลับห้องค่ะ ปล่อยนะคะ”
มือบางพยายามดันอกแกร่งอยู่ตลอดเวลาจนชายหนุ่มถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอคงไม่รู้สินะว่ามีผู้หญิงมากมายแค่ไหนที่อยากจะให้เขานอนกอดแบบนี้
“ฉันยังไม่ให้กลับ”
“พี่จะบ้าหรือเปล่าคะ มุกต้องรีบกลับห้อง เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
แสงแดดด้านนอกยังไม่โผล่พ้นผ้าม่านเข้ามาแสดงว่าตอนน
