พราวมุกนั่งร้องไห้อยู่ตรงพื้นเย็นเฉียบอยู่นานสองนานจนใบหน้าหวานแดงก่ำไปทั้งหน้า เธอไม่คิดเลยว่ามาร์วินจะใจร้ายกับเธอได้มากถึงเพียงนี้
ไม่รู้จะเกลียดอะไรมุกหนักหนา มุกไปทำอะไรให้ทำไมถึงต้องทำกับมุกขนาดนี้ หญิงสาวตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ภายในใจ
หลังจากที่เธอนั่งร้องไห้เกือบหนึ่งชั่วโมงเต็ม หญิงสาวก็ค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นและตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย เอาคราบกามสกปรกพวกนี้ออกไปจากร่างกายให้หมด พราวมุกถอดกางเกงขายาวสีขาวที่เลอะน้ำกามและเลือดสาวออก เธอเอากางเกงตัวนั้นทิ้งลงถังขยะในห้องน้ำเพราะคราบขนาดนั้นต่อให้เธอซักเป็นสิบๆ รอบมันก็คงไม่มีทางหายแน่นอน
หญิงสาวใช้เวลาอาบน้ำไม่ถึงสิบห้านาที ร่างอรชรสวมชุดนอนแขนยาวขายาวสีชมพูอ่อนออกมาจากห้องแต่งตัว เธอตรงไปยังเตียงนุ่มนิ่มสีขาวที่เหมือนดั่งปุยนุ่นกลางห้องนอนใหญ่ของตัวเอง พราวมุกล้มตัวลงนอนช้าๆ สภาพเธอในตอนนี้คงไปเรียนไม่ไหวแน่ๆ
เมื่อคิด
