การใช้ชีวิตหลังแต่งงานของคนทั้งสอง แทบจะไม่มีคำว่าชีวิตคู่ แม้กระทั่งตนรับประทานอาหาร นั่นทำให้นางสวยแอบเป็นกังวลเล็กน้อย นางไม่รู้หรอกว่าหลานสาวของนางอยากแต่งงานกับปองพลทำไม เพราะดูท่าแล้วหลานสาวของนางก็ไม่ได้สนใจปองพลเลยสักนิด
และยิ่งนางสวยทราบจากเด็กรับใช้คนอื่นๆ ว่าทั้งปองพลและนิรณาแยกห้องกันตั้งแต่วันแรก นางก็ยิ่งเป็นกังวลมากขึ้น เพราะว่านางรักนิรณาเหมือนบุตรสาวคนหนึ่ง เพราะฉะนั้นนางไม่อยากเห็นนิรณาต้องใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ไปทั้งชีวิต เพราะท้ายที่สุดแล้วคนที่เจ็บปวด นางจึงตัดสินใจที่จะคุยกับหลานสาว
“ป้าขอคุยด้วยหน่อยสิหนูนา” นางสวยเอ่ยหลังจากที่เห็นว่าหลานสาวนั่งอยู่ในห้องรับแขกเพียงลำพัง
“ได้สิป้า” นิรณายิ้มน้อยๆ
“อย่าหาว่าป้ายุ่งเรื่องส่วนตัวเลยนะ เรื่องของเอ็งกับคุณปอง จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปเหรอ” นางสวยเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“ก็ไม่เห็นว่ามันจะไม่ดียังไง ก็ต่างคนต่างอย
