อุ้มรักเงาหัวใจ

ฉันไม่ใช่ nc+++

ร่างสูงจับร่างบางเขย่าด้วยความโกรธ โดยที่หญิงสาวนั้นพยายามดิ้นรนเพื่อจะหนีให้พ้นจากผู้ชายคนนี้ ซึ่งเขาไม่สามารถควบคุมตนเองได้เลย เขาเมามากๆ เพราะกลิ่นแอลกอฮล์ที่ฟุ้งมาจากร่างขงอเขา แล้วเขาก็พร่ำเพ้อพูดอะไรก็ไม่รู้ ซึ่งหญิงสาวไม่เข้าใจเลยสักนิด เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะผลักร่างของเขาออกไป แต่ทว่าแรงแห่งโทสะของเขาทำให้เขามีกำลังมากมายที่จะพันธนาการร่างบางของเธอไว้แน่น

“นี่คุณ ตั้งสติก่อน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงคนที่คุณพูดถึง มองหน้าฉันสิ เราสองคนไม่รู้จักกันมาก่อนนะ” นิรณาเอ่ยออกมาเสียงหลง เธอยอมรับว่าเธอกลัวมาก แต่เธอก็ไม่สามารถผลักไสร่างสูงที่มีกำลังร่างมากมายซึ่งคุกคามเธออยู่

“อย่ามาสะตออีกเลยพิมพ์ ยอมรับบทลงโทษของผมซะเถอะ” ปองพลเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาเมามากจนไม่มีสติรับรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ากับพิมพ์ดาวเป็นคนละคนกัน

“จะบ้าเหรอ คุณนั่นแหล่ะตั้งสตินะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย” จากเสียงเบาๆ กลายเป็นเสียงแหวใส่ชายหนุ่มเมื่อเขาไม่ยอมฟังเธอสักอย่าง

“เลิกพูดได้แล้ว คุณไม่มีโอกาสพูดอีกแล้ว ยอมรับโทษทัณฑ์จากผมซะเถอะ” ว่าแล้วร่างสูงก็บดบี้เรียวปากหยักลงไปครอบครองเรียวปากบาง ก่อที่จะพยายามส่งลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปในเรียวปากบางของเธอ แต่หญิงสาวก็สู้ไม่ถอย พยายามที่กัดลิ้นของชายหนุ่ม แม้ว่าเขาเมาอยู่ แต่เขาก็หลบได้อย่างว่องไว ทำให้เธอทำไม่สำเร็จ

เรียวลิ้นร้อนของเขาเข้าไปครอบงำภายในเรียวปากบางได้สำเร็จ จุมพิตที่ลึกซึ้งอย่างที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน มันทำให้หญิงสาวถึงกับไปไม่เป็น เธอกำลังรู้สึกมึนงงราวกับถูกทุบที่ท้ายทอย ซึ่งส่งผลให้เขามีโอกาสที่จะใช้ความช่ำชองของเขานำพาเธอไปยังดินแดนซึ่งเธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน

การต่อต้านที่เธอพยายามทำในคราแรกเริ่มหายไป เขาจัดการปลดเปลื้องชุดนอนของหญิงสาวออกอย่างง่ายดาย ในขณะที่เจ้าตัวมัวหลงละเมอไปกับรสจูบอันดูดดื่มและลึกซึ้งที่เขามอบให้เธอ และเพียงไม่นานชุดนอนสีหวานก็ถูกโยนออกไปจากร่างของหญิงสาว ก่อนที่จะตามไปด้วยอาภรณ์ชิ้นน้อยสองชิ้น ซึ่งกว่าที่เจ้าตัวจะรู้ตัวก็เมื่อความหนาวเย็นเข้ากระทบกับเนื้อนวลสวยของหญิงสาว