บทที่ 6 ลืมง่ายจริงหรือ

1824 คำ

เวลา 1 ทุ่ม ท้องฟ้าภายนอกมืดแล้วร่างอันอ่อนล้าของรามสูรเดินเข้ามาในคอนโด เขาจัดการวางของบนโต๊ะในห้องของตัวเอง แล้วก็คว้ากุญแจสำรองของห้องข้าง ๆ เมื่อเห็นว่าอีกคนยังติดต่อไม่ได้ ด้วยความเป็นห่วงหนุ่มหล่อไขกุญแจเข้าไปในห้องจากนั้นก็เปิดไฟในห้องให้สว่างขึ้น พรึ่บ! แสงไฟสว่างจ้าราวกับตอนกลางวัน แต่คนที่เพิ่งเข้ามาในห้องถึงกับผงะตกใจที่เห็นร่างของอ้อนรักนั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา ใบหน้าซุกก้มไม่เงยขึ้นมามองเขา เธอยังอยู่ในชุดนอน! ‘วาบหวิวจนใจสั่นเหลือเกิน!!’ อ้อนรักยังไม่ได้ขยับไปไหนหลังจากตื่นขึ้นมา เธอนั่งจมในความเศร้า มือถือที่แบตหมดแล้วเธอก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้น แม้มีคนมากดกริ่งเรียกที่หน้าห้อง แต่เธอก็ไม่คิดลุกขึ้นไปเปิด เพราะรู้ดีว่าคงไม่ใช่พี่รามของเธอ เพราะเขามีกุญแจสำรอง แต่เมื่อเป็นพี่รามที่เข้ามาจริง ๆ เธอกลับไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด เพราะตั้งแต่เช้าจนเย็นเขาเพิ่งรู้เหรอว่าไม่มีเธอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม