อ้อนรักเดินมาส่งพี่ชายด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับเห็นเขาที่กำลังนั่งคุยหัวเราะต่อกระซิกกันอยู่ตรงร้านอาหาร เธอเริ่มมองภาพตรงนั้นอย่างเย็นชามากขึ้น ความรู้สึกหึงหวงเริ่มจางไปแล้ว
เอาสิทธิ์อะไรมาหึง ในเมื่อเขาไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่ต้นแล้ว เธอปรายตามองแล้วก็ส่งชัยวัฒน์ขึ้นรถกลับไป ทั้งอวยพรเขาด้วยรอยยิ้มแบบน้องสาวเป็นห่วงพี่ชาย
“อยู่ที่นี่ก็ดูแลตัวเองกับแม่ให้ดี พี่จะไปคุยกับพ่อเรื่องนี้เอง แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องของเราพี่จะเก็บเป็นความลับเอง”
“ขอบคุณนะคะ”
หลังจากร่ำลาเขาเสร็จแล้ว เมื่อหันมาอีกทีก็พบกว่ารามสูรกำลังออกไปกับปลายฝน เธอมองแล้วก็เอ่ยขอกุญแจรถจากเขา
“ขอกุญแจรถด้วยค่ะ” เธอยื่นมือออก เพราะคิดว่าเขาคงไม่กลับมาแล้ว
“พี่จะมาขับกลับให้เอง”
“จะเสียเวลานะคะรามอีกอย่างเราก็จะ...” ปลายฝนพูดเป็นปลายเปิดให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่ารามเป็นของเธอ จะได้ไม่มายุ่มย่ามกับคนของเธออีก
“คุณฝนพูดถูกค่ะ เสีย
