27
หลังจากทานข้าวเสร็จคุณแอนดริวก็พาฉันกลับบ้านเลย เขาไม่ได้กลับไปที่บริษัท เขากลับมาทำงานต่อที่บ้านโดยการโทรให้พี่ทอมกับพี่ฌอนเอางานมาให้ ตอนนี้ก็อยู่ในห้องทำงานนู้น ส่วนฉันลงมานั่งเอาขาจุ่มน้ำที่สระเล่น ให้สบายอารมณ์
ฉันยอมรับว่าทั้งโกรธทั้งหึงทั้งหวง แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวเขา ฉันเป็นใครเขาเป็นใครฉันรู้ตัวดี ฉันมันก็ได้แค่นี้อย่าหวังสูงไปกว่านี้เลย ฉันบอกตัวเองในใจ ก้มลงมองเท้าตัวเองในน้ำ
"เป็นไงบ้างหนูดี" ฉันเงยหน้าขึ้นมองตามเสียง
"คะ?" พี่ฌอนนั่นเอง
"ไอ้ทอมเล่าให้ฟังหมดแล้ว เป็นไงบ้าง โอเคมั้ย" อ้อที่แท้ก็เรื่องนี้สินะ
"โอเคค่ะ^^ แต่หนูดีขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย" ฉันฉีกยิ้มให้พี่ฌอน แล้วลุกเดินไปนั่งที่โต๊ะ
"ว่ามาสิ"พี่ฌอนเดินมานั่งที่โต๊ะตาม
"ผู้หญิงที่ชื่อแอร์เป็นอะไรกับคุณแอนดริวหรอคะ" ฉันถามสิ่งที่กำลังคิดไม่ตกออกไป ฉันรู้แค่ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นมากกว่าลูกของหุ้นส่วนบริ
