5.เสร็จเสื้อร้าย!! Nc25+

1269 คำ
5 "ขอบใจนะแก๊ป" ฉันถอดหมวกกันน็อกคืนให้แก๊ปพลางขอบใจที่แก๊ปมาส่ง "อืม ไม่เป็นไร หนูดีทำงานที่นี่หรอ"แก๊ปว่าพลางสอดส่องสายตาเข้าไปในรั้วบ้านหลังใหญ่ "ใช่ที่นี่แหละ งั้นหนูดีไปก่อนนะบาย " ฉันรีบตอบแล้วขอตัว ไม่รู้ว่าคุณแอนดริวจะกลับมารึยัง วันนี้ฉันเลิกช้าซะด้วย ฉันรีบเดินจ้ำเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ตรงดิ่งไปที่ห้องตัวเองเพื่อเปลี่ยนชุดมาทำงาน แต่ขณะทางเดินกลับห้องก็เจอพี่ทอม พี่ทอมเป็นมือซ้ายของคุณแอนดริวส่วนพี่ฌอนเป็นมือขวาน่ะ "หนูดีนายเรียก" พี่ทอมคนที่ขี้เล่นทำหน้านิ่งแสดงว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่ "ค่ะ" ฉันหยุดเดิน เปลี่ยนเป้าหมายไปยังห้องทำงานของนายพี่ทอมทันที "ห้องนอนนะหนูดี" ก่อนที่ฉันจะเดินขึ้นบันไดพี่ทอมก็ร้องบอกอีกครั้ง ฉันอยากจะหันกลับไปถามพี่ทอมว่าทำไมแต่ก็กลัวเสียเวลาทำให้นายของพี่ทอมโกรธอีก แอด~~~ ฉันค่อยๆเปิดแล้วปิดประตูห้องนอนของคุณแอนดริวเบาๆ "ร่าน!!" "..." ฉันหยุดนิ่งอยู่หน้าประตู "ฉันให้เธอไปเรียน! ไม่ได้ให้ไปอ่อยผู้ชาย!" เขาเดินเข้ามาประชิดจับแขนฉันอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งแขน "โอ้ยย หนูดีเจ็บค่ะ " ฉันพยายามแกะมือเขาออก มองหน้าคนที่ตะคอกเสียงใส่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า "ดี! ฉันบีบให้เจ็บ " ฉันสบตากับคนตรงหน้าอย่าหวาดกลัว ตอนนี้เขาน่ากลัวมาก น่ากลัวกว่าครั้งไหนๆ "หนูดีเจ็บ อึก ฮืออ คุณแอนดริวหนูดีเจ็บ " ฉันพยายามแกะมือเขาออกอีกครั้ง แขนฉันจะหักอยู่แล้ว "โอ้ย!" เขาเหวี่ยงฉันขึ้นมาบนเตียงอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บขนาดเตียงเขานุ่มฉันยังเจ็บเลยคิดดูว่ามันแรงขนาดไหน "ฉันอยากรู้จังว่าผู้หญิงอย่างเธอมีดีอะไร ทำไมไอ้พวกตัวผู้มันถึงได้ใช้บริการกันดีนัก!" เขาตามมาขึ้นคร่อมกดแขนฉันสองข้างจมกับที่นอน พูดจาสาดใส่อย่างเต็มที่ "อื้อ!! ปล่อยหนูดีนะ หนูดีไม่ได้ร่าน ไม่ได้อ่อย ฮือออ ปล่อยสิ ฮือออ" เขาก้มลงมาไซ้คอฉัน มือกดแขนฉันไว้ มีแต่ขาเท่านั้นที่ดีดดิ้นได้ "หึ แล้วไอ้ที่มันมาส่งนี่แหกขาให้มันกระแทกเฉยๆว่างั้น " เขาเงยหน้าจากซอกคอฉัน แล้วกวาดมือหาเนคไทมาจากไหนไม่รู้มามัดมือฉันไว้ ฉันพยายามดีดดิ้นแต่มันก็ไม่ได้ผล "แก๊ปเป็นเพื่อนหนูดี ฮือออ คุณแอนดริวปล่อยหนูดีไปเถอะนะคะฮืออออ อึก อึก " ฉันสะบัดหน้าไปมาไม่ให้เขาจูบได้พลางขอร้องไปด้วย "เงียบ! หยุดดิ้น! ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!" เขาตะหวาดเสียงใส่ จนฉันหยุดดิ้นมองหน้าเขาผ่านม่านน้ำตา " อึก อึก " มีแต่เสียงสะอื้นที่ฉันหยุดมันไม่ได้ ฉันหันหน้าหนีไม่สบตากับคนใจร้าย จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ! "ฮื้ออ อึก อึก อ่าาา" เสียงเขาดูดนมฉันหลังจากที่เขาปลดเปลืองเสื้อผ้าฉันออกจนหมดพร้อมกับของเขา ฉันยังร้องไห้ไม่หยุดแต่หยุดดิ้นไปแล้วในเมื่อดิ้นไปก็เจ็บตัวเปล่ายังไงก็หนีเขาไม่พ้นอยู่ดี "หึ ฉันคงไม่ต้องเล้าโลมอะไรมากหรอกเพราะเธอมันพรุนเข้าง่ายอยู่แล้ว!" เขาพูดพลางชักแก่นกายตัวเองขึ้นลงๆ ฉันที่เห็นก็ต้องตกใจกับขนาดของมันจนต้องขยับตัวหนีด้วยความกลัว "อื้อ!! เจ็บ! เจ็บ! เอาออก" ฉันสะบัดหน้าไปมาดิ้นตัวขัดขืนการสอดใส่ของเขา น้ำตาไหลพราก มันเจ็บมากๆ "ซี๊ดดด เข้ายากจังวะ " คนตัวโตสบถออกมา แต่มิวายพยายามดันแก่นกายเข้าไป สอดเข้าดึงออก คุณแอนดริว สวบ!!! ผมดันแก่นกายเข้าไปทีเดียวมิดลำ มันผ่านเยื่อบางๆที่บ่งบอกว่าผมเป็นคนแรกของร่างบางใต้ร่าง ความรู้สึกภูมิใจ ความหวงแหนมันก็ก่อตัวขึ้น "กรี๊ดดดดด!! ไม่เอาๆ หนูดีเจ็บ ฮือออ " ผมมองหน้าร่างเล็กที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาอย่างน่าสงสาร แต่มันก็ห้ามอารมณ์ของผมตอนนี้ไม่ได้ ถ้าให้หยุดตอนนี้ขับรถสิบล้อมาชนผมเหอะ "ชู่วววๆ แป๊ปเดียวหนูดี เจ็บแป๊ปเดียว " ผมก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็กพูดปลอบ มือก็เอื้อมไปแกะเนคไทที่มัดมือเล็กไว้ออก "ฮือออ คุณแอนดริวหนูดีเจ็บ อึก ฮือออ " พอผมแกะมือเธอออก มือเล็กก็ดันหน้าท้องผมออกทันที "ไม่เอาหนูดี ถ้าหนูดีดิ้นมันจะเจ็บกว่านี้ ผ่อนคลายนะ " ผมจับมือเล็กที่ดันท้องผมออก พูดปลอบคนที่เอาแต่ร้องไห้ส่ายหน้าไปมา "เจ็บ เจ็บ หนูดีเจ็บมากๆ ฮือออ " "หนูดีเชื่อใจฉันนะ ผ่อนคลายนะ แล้วจะไม่เจ็บ" ผมยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้หนูดีอีกครั้ง "แบบนั้น ใช่ อย่างนั้นเด็กดี " หนูดียอมนิ่งแล้วผ่อนคลายตามที่ผมบอก "อ่าาา ฉันขยับนะ" ผมถามคนใต้ร่างที่มองผมตาแป๋ว มันช่างน่ารักเสียจริง ผมไม่อยากให้ใครเห็นตาใสๆนี้ ไม่อยากให้ใครเห็นส่วนไหนของเธอด้วยซ้ำ "เบาๆนะคะ หนูดีเจ็บ " เธอพูดอ้อนๆ มันยิ่งน่าฟัด อยากกระแทกให้ลืมโลกจริงๆ "อ่าาา ซี๊ดดดด" "อ๊ะ ซี๊ดดด ผมค่อยๆถอดถอนแก่นกายออกแล้วค่อยๆเสียบเข้าไปใหม่อย่างช้าๆ ทำแบบนี้อยู่สี่ห้าครั้งเพื่อให้คนตัวเล็กได้ปรับตัว "อ๊ะ เจ็บ! เสียว" เธอร้องออกมาหน้าบิดเบี้ยวเมื่อผมเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น "เจ็บหรือเสียวทูนหัวเอาให้แน่ อ่าาาา แน่นชิบ!" "สะ...เสียว เร็ว อ่ะ อ่ะ อ่ะ " คนตัวเล็กกอดคอผมแน่นหลับตาปี๋ เร่งขอเร็ว "อ่าาา จัดไป" ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ผมจัดการเร่งจังหวะสะโพกเข้าออกแรงเร็วจนเกิดเสียงตับๆๆๆ คนตัวเร็วหัวสั่นคลอนร้องระงมทั่วห้อง "อ่ะ อ่ะ อ่ะ ซี๊ดดด " "โอ้ววว เอามันชิบ! ซี๊ดดดด" พรึ่บ พรึ่บ ตับ ตับ "อะ อะ คุณแอน อ๊ะ ดริว หยุดก่อนๆ " คนตัวเล็กใต้ร่างร้องบอกให้หยุดเสียงดัง จนผมต้องหยุดชะงักตามที่เธอบอกอย่างตกใจ "เป็นอะไรหนูดี " ผมถามอย่างตื่นๆกลัวเธอจะเป็นอะไร "หนูดีปวดฉี่ " เธอพูดด้วยความเขิน เม้มปากหันหน้าหนี หลบตาผม "ปวดแบบไหน บอกคุณแอนดริวมาสิ" ผมแกล้งคนตัวเล็กต่อ ผมรู้ว่าสิ่งที่เธอปวดฉี่คืออะไร เธอกำลังจะเสร็จยังไงล่ะ เด็กน้อยเอ้ย "อ๊ะ ก็เวลาคุณแอนดริวขยับมันเหมือนฉี่จะราด ยิ่งขยับเร็วมันยิ่งจะออก" เธอพูดไปบิดตัวไปด้วยความเขิน "เขาไม่ได้เรียกว่าปวดฉี่ นั้นมันจะเสร็จต่างหาก" ผมอธิบายอยากใจเย็นพลางขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆ "เสร็จเป็นยังไงหรอคะ อ่าาา " คนตัวเล็กยังถามต่ออย่างสงสัยแต่โคตรยั่ว ท้ายประโยคต้องครางเพราะผมกระทุ้งแก่นกายเข้าไปเน้นๆ "เสร็จก็ต่อจากนี้ไงคะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม