5
"ขอบใจนะแก๊ป" ฉันถอดหมวกกันน็อกคืนให้แก๊ปพลางขอบใจที่แก๊ปมาส่ง
"อืม ไม่เป็นไร หนูดีทำงานที่นี่หรอ"แก๊ปว่าพลางสอดส่องสายตาเข้าไปในรั้วบ้านหลังใหญ่
"ใช่ที่นี่แหละ งั้นหนูดีไปก่อนนะบาย " ฉันรีบตอบแล้วขอตัว ไม่รู้ว่าคุณแอนดริวจะกลับมารึยัง วันนี้ฉันเลิกช้าซะด้วย
ฉันรีบเดินจ้ำเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ตรงดิ่งไปที่ห้องตัวเองเพื่อเปลี่ยนชุดมาทำงาน แต่ขณะทางเดินกลับห้องก็เจอพี่ทอม พี่ทอมเป็นมือซ้ายของคุณแอนดริวส่วนพี่ฌอนเป็นมือขวาน่ะ
"หนูดีนายเรียก" พี่ทอมคนที่ขี้เล่นทำหน้านิ่งแสดงว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่
"ค่ะ" ฉันหยุดเดิน เปลี่ยนเป้าหมายไปยังห้องทำงานของนายพี่ทอมทันที
"ห้องนอนนะหนูดี" ก่อนที่ฉันจะเดินขึ้นบันไดพี่ทอมก็ร้องบอกอีกครั้ง ฉันอยากจะหันกลับไปถามพี่ทอมว่าทำไมแต่ก็กลัวเสียเวลาทำให้นายของพี่ทอมโกรธอีก
แอด~~~
ฉันค่อยๆเปิดแล้วปิดประตูห้องนอนของคุณแอนดริวเบาๆ
"ร่าน!!"
"..." ฉันหยุดนิ่งอยู่หน้าประตู
"ฉันให้เธอไปเรียน! ไม่ได้ให้ไปอ่อยผู้ชาย!" เขาเดินเข้ามาประชิดจับแขนฉันอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งแขน
"โอ้ยย หนูดีเจ็บค่ะ " ฉันพยายามแกะมือเขาออก มองหน้าคนที่ตะคอกเสียงใส่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า
"ดี! ฉันบีบให้เจ็บ " ฉันสบตากับคนตรงหน้าอย่าหวาดกลัว ตอนนี้เขาน่ากลัวมาก น่ากลัวกว่าครั้งไหนๆ
"หนูดีเจ็บ อึก ฮืออ คุณแอนดริวหนูดีเจ็บ " ฉันพยายามแกะมือเขาออกอีกครั้ง แขนฉันจะหักอยู่แล้ว
"โอ้ย!" เขาเหวี่ยงฉันขึ้นมาบนเตียงอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บขนาดเตียงเขานุ่มฉันยังเจ็บเลยคิดดูว่ามันแรงขนาดไหน
"ฉันอยากรู้จังว่าผู้หญิงอย่างเธอมีดีอะไร ทำไมไอ้พวกตัวผู้มันถึงได้ใช้บริการกันดีนัก!" เขาตามมาขึ้นคร่อมกดแขนฉันสองข้างจมกับที่นอน พูดจาสาดใส่อย่างเต็มที่
"อื้อ!! ปล่อยหนูดีนะ หนูดีไม่ได้ร่าน ไม่ได้อ่อย ฮือออ ปล่อยสิ ฮือออ" เขาก้มลงมาไซ้คอฉัน มือกดแขนฉันไว้ มีแต่ขาเท่านั้นที่ดีดดิ้นได้
"หึ แล้วไอ้ที่มันมาส่งนี่แหกขาให้มันกระแทกเฉยๆว่างั้น " เขาเงยหน้าจากซอกคอฉัน แล้วกวาดมือหาเนคไทมาจากไหนไม่รู้มามัดมือฉันไว้ ฉันพยายามดีดดิ้นแต่มันก็ไม่ได้ผล
"แก๊ปเป็นเพื่อนหนูดี ฮือออ คุณแอนดริวปล่อยหนูดีไปเถอะนะคะฮืออออ อึก อึก " ฉันสะบัดหน้าไปมาไม่ให้เขาจูบได้พลางขอร้องไปด้วย
"เงียบ! หยุดดิ้น! ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!" เขาตะหวาดเสียงใส่ จนฉันหยุดดิ้นมองหน้าเขาผ่านม่านน้ำตา
" อึก อึก " มีแต่เสียงสะอื้นที่ฉันหยุดมันไม่ได้ ฉันหันหน้าหนีไม่สบตากับคนใจร้าย
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ!
"ฮื้ออ อึก อึก อ่าาา"
เสียงเขาดูดนมฉันหลังจากที่เขาปลดเปลืองเสื้อผ้าฉันออกจนหมดพร้อมกับของเขา ฉันยังร้องไห้ไม่หยุดแต่หยุดดิ้นไปแล้วในเมื่อดิ้นไปก็เจ็บตัวเปล่ายังไงก็หนีเขาไม่พ้นอยู่ดี
"หึ ฉันคงไม่ต้องเล้าโลมอะไรมากหรอกเพราะเธอมันพรุนเข้าง่ายอยู่แล้ว!" เขาพูดพลางชักแก่นกายตัวเองขึ้นลงๆ ฉันที่เห็นก็ต้องตกใจกับขนาดของมันจนต้องขยับตัวหนีด้วยความกลัว
"อื้อ!! เจ็บ! เจ็บ! เอาออก" ฉันสะบัดหน้าไปมาดิ้นตัวขัดขืนการสอดใส่ของเขา น้ำตาไหลพราก มันเจ็บมากๆ
"ซี๊ดดด เข้ายากจังวะ " คนตัวโตสบถออกมา แต่มิวายพยายามดันแก่นกายเข้าไป สอดเข้าดึงออก
คุณแอนดริว
สวบ!!!
ผมดันแก่นกายเข้าไปทีเดียวมิดลำ มันผ่านเยื่อบางๆที่บ่งบอกว่าผมเป็นคนแรกของร่างบางใต้ร่าง ความรู้สึกภูมิใจ ความหวงแหนมันก็ก่อตัวขึ้น
"กรี๊ดดดดด!! ไม่เอาๆ หนูดีเจ็บ ฮือออ " ผมมองหน้าร่างเล็กที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาอย่างน่าสงสาร แต่มันก็ห้ามอารมณ์ของผมตอนนี้ไม่ได้ ถ้าให้หยุดตอนนี้ขับรถสิบล้อมาชนผมเหอะ
"ชู่วววๆ แป๊ปเดียวหนูดี เจ็บแป๊ปเดียว " ผมก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็กพูดปลอบ มือก็เอื้อมไปแกะเนคไทที่มัดมือเล็กไว้ออก
"ฮือออ คุณแอนดริวหนูดีเจ็บ อึก ฮือออ " พอผมแกะมือเธอออก มือเล็กก็ดันหน้าท้องผมออกทันที
"ไม่เอาหนูดี ถ้าหนูดีดิ้นมันจะเจ็บกว่านี้ ผ่อนคลายนะ " ผมจับมือเล็กที่ดันท้องผมออก พูดปลอบคนที่เอาแต่ร้องไห้ส่ายหน้าไปมา
"เจ็บ เจ็บ หนูดีเจ็บมากๆ ฮือออ "
"หนูดีเชื่อใจฉันนะ ผ่อนคลายนะ แล้วจะไม่เจ็บ" ผมยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้หนูดีอีกครั้ง
"แบบนั้น ใช่ อย่างนั้นเด็กดี " หนูดียอมนิ่งแล้วผ่อนคลายตามที่ผมบอก
"อ่าาา ฉันขยับนะ" ผมถามคนใต้ร่างที่มองผมตาแป๋ว มันช่างน่ารักเสียจริง ผมไม่อยากให้ใครเห็นตาใสๆนี้ ไม่อยากให้ใครเห็นส่วนไหนของเธอด้วยซ้ำ
"เบาๆนะคะ หนูดีเจ็บ " เธอพูดอ้อนๆ มันยิ่งน่าฟัด อยากกระแทกให้ลืมโลกจริงๆ
"อ่าาา ซี๊ดดดด"
"อ๊ะ ซี๊ดดด
ผมค่อยๆถอดถอนแก่นกายออกแล้วค่อยๆเสียบเข้าไปใหม่อย่างช้าๆ ทำแบบนี้อยู่สี่ห้าครั้งเพื่อให้คนตัวเล็กได้ปรับตัว
"อ๊ะ เจ็บ! เสียว" เธอร้องออกมาหน้าบิดเบี้ยวเมื่อผมเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
"เจ็บหรือเสียวทูนหัวเอาให้แน่ อ่าาาา แน่นชิบ!"
"สะ...เสียว เร็ว อ่ะ อ่ะ อ่ะ " คนตัวเล็กกอดคอผมแน่นหลับตาปี๋ เร่งขอเร็ว
"อ่าาา จัดไป"
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
ผมจัดการเร่งจังหวะสะโพกเข้าออกแรงเร็วจนเกิดเสียงตับๆๆๆ คนตัวเร็วหัวสั่นคลอนร้องระงมทั่วห้อง
"อ่ะ อ่ะ อ่ะ ซี๊ดดด "
"โอ้ววว เอามันชิบ! ซี๊ดดดด"
พรึ่บ พรึ่บ ตับ ตับ
"อะ อะ คุณแอน อ๊ะ ดริว หยุดก่อนๆ " คนตัวเล็กใต้ร่างร้องบอกให้หยุดเสียงดัง จนผมต้องหยุดชะงักตามที่เธอบอกอย่างตกใจ
"เป็นอะไรหนูดี " ผมถามอย่างตื่นๆกลัวเธอจะเป็นอะไร
"หนูดีปวดฉี่ " เธอพูดด้วยความเขิน เม้มปากหันหน้าหนี หลบตาผม
"ปวดแบบไหน บอกคุณแอนดริวมาสิ" ผมแกล้งคนตัวเล็กต่อ ผมรู้ว่าสิ่งที่เธอปวดฉี่คืออะไร เธอกำลังจะเสร็จยังไงล่ะ เด็กน้อยเอ้ย
"อ๊ะ ก็เวลาคุณแอนดริวขยับมันเหมือนฉี่จะราด ยิ่งขยับเร็วมันยิ่งจะออก" เธอพูดไปบิดตัวไปด้วยความเขิน
"เขาไม่ได้เรียกว่าปวดฉี่ นั้นมันจะเสร็จต่างหาก" ผมอธิบายอยากใจเย็นพลางขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆ
"เสร็จเป็นยังไงหรอคะ อ่าาา " คนตัวเล็กยังถามต่ออย่างสงสัยแต่โคตรยั่ว ท้ายประโยคต้องครางเพราะผมกระทุ้งแก่นกายเข้าไปเน้นๆ
"เสร็จก็ต่อจากนี้ไงคะ"