คนที่กำลังวิ่งหนีชีวิตตัวเอง วิ่งออกไปให้ไกลแสนไกล หนีความปวดร้าวเศร้าใจที่ไล่หลังไปติดๆ
และค่ำนั้น ก็ปิดฉากวันอันสับสนด้วยการที่เดลกลับมาทิ้งร่างอ่อนล้าลงนอนบนฟ่อนฟางใกล้ๆคอกม้า มองดาวระยิบระยับ เหมือนดวงตาของโซเฟียที่กระพริบผ่านม่านฟ้า มองลงมาที่เขา ฟังเสียงจิ้งหรีดร้องเพลงเบาๆอยู่ตามพงหญ้าแห้ง ครุ่นคิดถึงอนาคตของตัวเองในวันข้างหน้าว่าจะเป็นอย่างไร
เดลแอบวาดฝันถึงอนาคตหวานชื่นของตนกับโซเฟียว่าภายหลังจากโจนาธานคืนอิสรภาพให้กับหล่อน เมื่อใช้หนี้ครบตามสัญญาเมื่อไร…เขาจะแต่งงานกับโซเฟียในทันที
วูบหนึ่งเมื่อกระแสลมพัดผ่าน เดลอดกลัวไม่ได้…กลัวใจของโซเฟียว่าเธอยังรักเขาอยู่หรือเปล่า?
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
โจนาธานมีธุระด่วนให้ต้องขึ้นเหนือ เพื่อไปที่อ่าวคูริ (Kuri Bay) ซึ่งตั้งอยู่บนชายฝั่งอันห่างไกลที่สุดของคิมเบอร์เลย์ ภายหลังจากได้รับการติดต่อจากนายหน้าคนหนึ่ง ให้ไปดูฟาร์
