ว่าคริสโตเฟอร์กำลังจะแต่งงานกับเธอนั้น ทำให้แซนดร้ามีความสุขขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด
“ยินดีด้วยนะ…เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดี” ซาบรีน่ากลืนน้ำลายแห้งผากลงลำคอ ชื่นชมไปตามมารยาทอันควร
“ใช่…ผู้หญิงที่โชคดี ข้อนั้นฉันรู้” แซนดร้ายอมรับด้วยแววตาลำพอง ลำคอเชิดระหงเหมือนนางพญาหงส์ ทอดสายตามองลงมาจากระดับพื้นห้องยกสูงเพื่อโชว์ชุดแต่งงาน ที่เธอขึ้นไปยืนตระหง่าน ทำให้แซนดร้ารู้สึกว่าเธอเหนือกว่าซาบรีน่าในทุกๆอย่าง
ซาบรีน่าเข้าใจแล้วว่าการที่แซนดร้ารั้งข้อมือเธอให้เข้ามาในห้องเสื้อ ก็เพียงเพราะต้องการจะบอกกับเธอว่าหล่อนสูงส่งกว่าซาบรีน่า และวิธีการที่แซนดร้ามองลงมาจากมุมที่สูงกว่า ยิ่งทำให้ซาบรีน่ารู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยด้อยค่าเหลือเกินในสายตาของแซนดร้าผู้ลำพอง
อยู่ๆซาบรีน่าก็นึกหมั่นไส้แซนดร้าขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นอารมณ์ในแบบของผู้หญิงที่แสดงออกมาในคำพูดซึ่งชิงเด่นชิงดีกันอยู่ในที เป็นคำพูดที่ซา
