65 หมวยคนเดิม

1277 คำ

#โรงพยาบาลจิตเวช ทันทีที่ฉันนั่งรถมาถึงกรุงเทพฯฉันก็รีบบึ่งมาที่โรงพยาบาลจิตเวชทันทีโดยที่ไม่ได้พักผ่อนเลย ใช่แล้วล่ะฉันเดินทางมาทั้งคืนเลย อาวุธปืนใหญ่และชนะศึกก็ผลัดกันขับรถจนกระทั่งมาถึงกรุงเทพฯ ฉันให้พวกเขานอนพักเอาแรงอยู่ที่บ้านก่อนส่วนฉันก็ให้คนขับรถพามายังโรงพยาบาลจิตเวชทันที ฉันเป็นห่วงแม่มาก ฉันหลับตาไม่ลงเลย "เอ่อคุณพยาบาลคะ...ไม่ทราบว่าคนไข้ที่ถูกส่งตัวมาตอนนี้อยู่ที่ไหนหรอคะ" "คนไข้ชื่ออะไรคะ?" "นางxxxxxxค่ะ" ฉันบอกชื่อแม่ของฉันไป "อยู่ที่ตึกใหญ่สุดเลยค่ะ คุณหมอน่าจะทำการรักษาอยู่" "ขอบคุณมาก ๆ นะคะ" ฉันรีบเดินไปยังตึกใหญ่ที่พยาบาลบอกมา พอฉันมาถึงฉันก็เห็นแม่นั่งอยู่บนเตียงโดยมีหมอยืนคุยอะไรอยู่ข้าง ๆ ฉันเข้าไปหาไม่ได้เพราะมันเป็นห้องกระจกใหญ่กั้นอยู่ ฉันได้แต่ยืนมองดูแม่ผ่านกระจกใส ใครกันนะช่างใจร้ายทำร้ายแม่ได้ขนาดนี้ หวังว่าจะไม่ใช่พ่อนะ... "ฮึกกก....หมวยขอโทษนะแม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม