อาวุธอุ้มหมวยขึ้นไปบนคอนโดเพราะไม่อยากให้เธอเดินเอง ส่วนชนะศึกกับปืนใหญ่ก็ขนของที่เหลือตามขึ้นไป
"ที่จริงฉันเดินเองก็ได้นะ ไม่เห็นต้องอุ้มกันขึ้นมาแบบนี้เลย..." หมวยทำหน้าตาไร้เดียงสาใส่อาวุธ
"...." เขาหันมองหน้าหมวยนิ่ง ๆ ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรประตูลิฟท์ก็เปิดออกพอดี
พอเข้ามาถึงห้องอาวุธก็ค่อย ๆ วางหมวยลงกับโซฟาก่อนจะนั่งลงดูหัวเข่าที่บวมแดงอยู่ในตอนนี้
"บวมขึ้นเยอะเลยนะ" อาวุธพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มละมุน
"อื้อ...มันตึง ๆ ด้วยอ่ะ สงสัยเส้นจะยึด" เธอบอก พลางขยับขาไปมาอย่างขัด ๆ
"อยู่เฉย ๆ ไม่ต้องขยับ เดี๋ยวให้ไอ้ปืนมันทำอาหารให้กิน จะได้กินยาแล้วพักผ่อน"
"แล้วคุณจะไปไหนอ่ะ ไปทำงานต่อเหรอ?"
"ไม่ไปหรอก เธอเป็นแบบนี้ฉันคงทำอะไรไม่ลง" อาวุธตอบ
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันเหรอ?" หมวยเอ่ยถามทั้ง ๆ ที่ความจริงเธอก็รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว
"เพื่อนเก่าน่ะ" อาวุธตอบสั้น ๆ
"อ๋อ..." เธอพยักห
