20 อย่ามายุ่งกับคนของฉัน

1279 คำ

3 วันต่อมา อาการบวมที่หัวเข่าของหมวยเริ่มหายลงบ้างแล้วแต่ยังมีอาการปวดอยู่เพราะมันอักเสบด้านใน ทั้งสามคอยผลัดกันมาคอยดูแลหมวย ถึงจะต้องทำงานแต่ทั้งสามก็แบ่งเวลากันได้ดี เหมือนกับว่าหมวยเป็นส่วนนึงในชีวิตของพวกเขาไปแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าเขาทั้งสามคนกำลังเดินเข้ามาอยู่ในเกมส์ของหมวยเรียบร้อยแล้ว งานนี้ใครจะเจ็บมากเจ็บน้อยรอดูกันได้เลย หมวยเดินออกมาจากห้องของตัวเองก่อนจะย่องเบาเข้าไปในห้องของอาวุธ ตอนนี้ไม่มีคนอยู่เพราะปืนใหญ่บอกว่าจะลงไปซื้อของมาทำอาหารให้กับเธอ หมวยยังคงคาใจกับหนังสือเล่มหนาเล่มนั้นไม่หาย ดูเหมือนว่าหนังสือเล่มนั้นอาวุธจะหวงแหนมากเป็นพิเศษ แม้แต่เธอจับยังไม่ได้เลย "อยู่ไหนนะ..." ร่างบางชะเง้อมองตาตามตู้เสื้อผ้า ก้มดูตามลิ้นชักเก็บของ แต่ก็ไม่เจออะไรเลย "เขาเอาไปอยู่ไหนนะทำไมหาไม่เจอ?" ร่างเล็กเกาหัวยิก ๆ เธอไม่ลดละความพยายามที่จะหาหนังสือเล่มนั้น หมวยเดินหาไปตามรอบ ๆ ห้อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม