เพียงฝันเลือกที่จะตัดสินใจแบบนั้น เพื่อเป็นการยุติทุกสิ่งทุกอย่าง เธอเลือกที่จะทำในสิ่งที่อีกคนต้องการ แม้สิ่งนั้นคนรอบตัวของเธอพยายามจะร้องห้ามก็ตาม
"ดี.. ถ้าไม่อยากนั่งรถโดยมีคนเมาเป็นผู้ขับ เธอก็มาทำหน้าที่นั้นเองสิ ทำ..ในแบบที่เธอเคยทำ"
พอได้ยินแบบนั้น เธอก็ผลักประตูรถให้เปิดอีกครั้ง หวังจะทำแบบที่เขาต้องการให้มันจบๆไป แม้ว่าการที่เธอต้องขับรถเอง มันจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากมาย แต่ทว่า พอเธอได้มาทำในตอนนี้ มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาเลย
จังหวะที่เธอก้าวขาลงจากรถเพื่อจะอ้อมไปอีกฝั่ง คนที่นั่งอยู่ภายในร้านกับเธอเมื่อสักครู่ก็เข้ามาขวาง
"เป็นอะไรไหมฝัน"
สีหน้าของพี่ซี ยังเต็มไปด้วยความห่วงใยและหวังดีเฉกเช่นทุกครั้ง เขาทำท่าจะคว้ามือของเธอไปจับ ถ้าไม่ติดที่ว่า เสียงของอีกคนร้องค้านขึ้นมา
"กูบอกว่าอย่ายุ่งไงซี นี่มึงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ"
"ว่าไงฝัน มันทำอะไรฝันไหม"
เขาเลือกที
