“งั้นก็ดีเลยจ้ะ เอาตามที่มุกว่าก็แล้วกัน” ภริดาหมั่นไส้น้องชายนัก หวงเมียจนน่าหมั่นไส้ เธอก็เลยอยากแกล้ง “พี่ดา !” ภากรมองพี่สาวด้วยสายตาไม่พอใจ “พี่กรอย่าใจร้ายสิคะ” ไข่มุกทำหน้าเศร้าน่าสงสาร ภากรถอนหายใจแรง เห็นเมียหน้าเศร้าแล้วก็รู้สึกผิด คนรักเมีย ไม่อยากขัดใจเมีย จึงพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ “เย้ ! คืนนี้เราจะนอนคุยกันทั้งคืนเลยนะคะพี่ดา” “ไม่ได้ ! ให้เวลาคุยกันไม่เกินสามสิบนาที” ภริดาเบ้ปากแล้วส่ายหน้า รำคาญน้องชายตัวเองเหลือเกิน หลังจากนั่งรับประทานอาหารและพูดคุยกันต่ออีกครู่ใหญ่ ทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับ ภริดาจอดรถไว้ที่ร้าน เธอนั่งรถกลับบ้านพร้อมกับน้องชายและน้องสะใภ้ โดยภากรเป็นคนขับรถ เธอกับไข่มุกนั่งเม้าท์มอยกันอยู่เบาะหลัง ทุกคนในครอบครัวไม่อยากให้ภริดาไปอยู่คอนโดคนเดียว เพราะเพิ่งผ่านเหตุการณ์ร้าย ๆ ไปไม่นาน พวกเขาจึงอยากให้ภริดากลับไปอยู่ที่บ้าน ทว่าหญิงสาวก็ไม่ค่อยจะ