ออกมาข้างนอก ผมให้เวลาคุณห้านาที
อัจจิมากำมือถือไว้ในมือแน่น พยายามคิดในแง่ดี เขาอาจจะแค่มีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอ
ตลอดห้าชั่วโมงในการถ่ายทำเขากับเธอแทบจะเป็นคนแปลกหน้ากัน แม้แต่ตอนเปลี่ยนชุดสำหรับถ่ายเซตต่อไปเขาคุยกับเธอแทบนับคำได้เพราะมีวิรดาอยู่ด้วยทุกครั้ง
เขามีธุระสำคัญอะไรถึงขั้นต้องส่งข้อความให้เธอออกไปพบเร่งด่วนแบบนี้
“เสร็จรึยัง คนอื่นเขาไปกันหมดแล้วนะ เดี๋ยวก็อดกินของอร่อยๆ หรอก” เสียงเรียกของวิรดาทำให้อัจจิมาหลุดออกมาจากวังวนความคิดของตัวเอง
“เสร็จแล้วค่ะ แต่จี๊ดขอตัวกลับเลยนะ พอดีว่าที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย”
“อ้าวเหรอ แล้วมีใครเป็นอะไรรึเปล่า” วิรดาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ไม่มีใครเป็นอะไรหรอกค่ะ แค่เรื่องในบ้านนิดหน่อย ยังไงจี๊ดขอตัวกลับก่อนนะพี่ ฝากบอกคุณพลกับทุกคนด้วยนะ”
“อะ อ้าววว” วิรดามองตามแผ่นหลังคนที่รีบร้อนออกไปอย่างนึกเสียดายแทน อุตส่าห์มีคนเลี้ยงอาหารดี ๆ แพง ๆ
