ตอนที่ 48
ตัวตน
ใช้เวลาราวประมาณครึ่งชั่วโมง วิช ก็ขับรถมาถึงจุดขึ้นขาด้านล่าง แสงไฟกระปริบจากรถที่จอดอยู่ข้างทาง มีคนและทีมช่างยืนอยู่ไม่ห่าง ชยุต ลูกพี่ลูกน้องเขายืนด้วยสีหน้าหงุดหงิดอยู่ด้วย ก่อนจะหันมามองเขาอย่างดีใจ แม้ความจริงจะไม่ค่อยถูกชะตากันเท่าไหร่
“ไม่นึกว่าพี่วิชจะมารับผมด้วย”
ชยุต ปรี่มาใกล้เมื่อจัดการธุระหลายอย่างให้รถลากนำรถของตนออกจากจุดไปเรียบร้อยแล้ว “ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมา แต่คุณย่าเองคะยั้นคะยอ เลยลองขับรถมาเล่นๆ ปกติผมไม่ค่อยได้ใช้รถคันนี้ เห็นว่าขึ้นเขาเลยเอามาใช้”
“อือ เรียบร้อยก็ดีแล้ว คุณย่าเป็นห่วงมาก”
แม้อยากจะตำหนิมากกว่านี้ แต่เห็นว่าดึกมากแล้ว อีกอย่างไม่อยากจะทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องโดยใช่เหตุ รีบรับมันกลับไปพัก แค่ให้คุณย่าสบายใจก็น่าจะเพียงพอแล้ว
“ขอบคุณมากนะพี่วิช”
“ไม่เป็นไร”
ทั้งสองสนทนาด้วยถ้อยคำสั้นๆ มาตลอดทางจนมาถึงที่พัก ซึ่งเกือบเท
