บำบัดด้วยลิ้น
1072 คำ
ตอนที่ 7
บำบัดด้วยลิ้น
“เพราะนี่ก็คือการบำบัดอย่างหนึ่งตามที่เราตกลงกันไว้”
อย่าบอกนะว่า!!
“คุณวิช”
“ครับ”
“ทำไมถึงต้องเป็นหลิน”
แม้จะเคยคลุกคลีกับเขามาในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ คุณชายวิช ผู้แสนสง่าคนนี้ก็เป็นเหมือนพระราชาที่อยู่บนหอคอยอันสูงส่ง ที่เธอเหมือนกบตัวน้อยๆ ที่ได้แต่ชะเง้อคอมอง ทั้งฐานะ และชาติตระกูลและสังคมแวดล้อมของเขา ที่ต่างจากเธอราวฟ้ากับเหว หากไม่ใช่เพราะบังเอิญมีบ้านริมน้ำใกล้กันแล้ว เธอคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้เฉียดเข้าไปในชีวิตเขาอย่างแน่นอน
ทว่าตอนนี้ คุณชายกล้ามโต กำลังนอนทับอยู่บนร่างของเธอ และเหมือนกำลังจะแทะเลียกินเธอ เหมือนกำลังกินขนมหรือของหวานอะไรสักอย่างที่โปรดปราน
“ทำไมนะเหรอ? ..ไม่รู้เหมือนกัน”
วิช ครุ่นคิดเล็กน้อย ด้วยเขาเองก็หาสาเหตุไม่ได้ “อาจเป็นเพราะตอนเด็ก พี่โดนกดดันจากครอบครัวและรอบข้าง จนเวลามาหาคุณย่าที่บ้านสวนนี้ มันเป็นสถานที่ ที่ผ่อนคลายที่สุด แล้วได้มาเจอ กบตัวน้อยๆที่นั่งใต้ต้นชมพู่ มันรู้สึกสบายใจที่จะอยู่ตรงนั้นข้างๆกับหลิน”
กบตัวน้อยๆ เขาหมายถึงเธอใช่ไหม
“แล้วตอนที่คุณวิชไปเรียนอยู่เมืองนอก?”
“มันทรมานเลยละ แต่ก็ไม่เท่าไหร่อาจเพราะที่นั่น ห่างไกลจากสายตาของคนตระกูลธนกรกุล ความคาดหวังมีไม่เยอะและก็พวกไอ้คิณ ไอ้สิปมันคอยดูแลตลอด”
เพราะเขามีกลุ่มเพื่อนที่เกื้อหนุนกันมาเนิ่นนานนี่เอง
มิน่า ลลิน สังเกตว่าเขาค่อนข้างจะแคร์เพื่อนๆในกลุ่มมาก
และดูจะสนิทกันถึงขั้นลงทุนหลายๆอย่างร่วมกันด้วย
“แต่เรื่องการบำบัดที่ว่า คือ...”
“หือ?”
“กลิ่นของหลิน มันช่วยได้จริงเหรอคะ?”
กระนั้นเธอก็เอ่ยถามอย่างสงสัย
“ได้ซิครับ”
“อื้อ”
เสียงของเธอหลุดหายไปในลำคอ เมื่อริมฝีปากหยักบดจูบลงมาอย่างหนักหน่วง ลิ้นสากร้อนเข้าดูดตวัดรัดรึงปลายลิ้นเล็ก จนความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วท้องน้อย แม้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาจูบเธอ แต่ทุกครั้งก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าช็อตตามร่างกาย
วิช บดเคล้าจูบเนิ่นนาน เหมือนจะดูดกลืนลมหายใจของเธอไปด้วย คำว่าบำบัดของเขา แต่คล้ายจะเป็นเธอเสียเองที่เริ่มจะหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“พี่ชอบทุกครั้งเวลาได้จูบได้เลียหลิน”
เขาถอนจูบออก ไล้ริมฝีปากอ้อยอิ่งอยู่ข้างแก้มเนียน
“....”
เหมือนหัวสมองจะมึนงงไปชั่วขณะ ร่างกายของเธอเริ่มจะหลงไหลไปกับสัมผัสบำบัดที่เร่าร้อนของเขา
“หลินเป็นคนตัวหอม”
เขาเอ่ยเสียงต่ำพร่า ยันแขนข้างหนึ่งไว้ข้างศีรษะของเธอ อุ้งมือหนาอีกข้างไล้ยังเนินอกอิ่ม และไม่ทันจะเอ่ยอะไรต่อ หน้าหล่อเหลาก็โน้มลงจูบยังทรวงอกอวบอิ่มของเธอ ครองครองยอดปทุมถันตวัดลิ้นโลมเลียอย่างนุ่มนวล
“อื้อ...”
ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ
ทำไมเธอจึงรู้สึกราวจะขาดใจเสียให้ได้ ยามลิ้นสากร้อนของเขาตวัดดูดเลียไปทั่งร่าง เธอชะโงกหน้ามองเขาที่กำลังบดคลึงริมฝีปากอยู่กับยอดทรวง
วิช ชายตามามองเธอ สายของเขาลุ่มลึกและยั่วยวน แฝงไว้ด้วยความปรารถนาที่เร่าร้อน มุมปากของเขายกยิ้มเล็กน้อย มืออีกข้างกุมเต้าทรวงของเธอไว้ ขณะที่ดูดดุดยอดทับทิมสีหวานจนเป็นใตแข็งชูชัน
“อ๊า”
เสียงครางหวานหลุดจากริมฝีปากจิ้มลิ้ม ความซ่านสยิวแผ่ไปยังท้องน้อยและจุดกึ่งกลางกาย เล็บสวยจิกลงไปยังบ่ากว้างของเขาเพื่อระบายความรู้สึก ขณะที่เขาไล้จูบมายังแผ่นหน้าท้องนวลเนียนของเธอ
นิ้วสากเรียววนอยู่กับขอบกางเกงนอน ก่อนจะรูดลง
“คุณวิชจะทำอะไร?”
เธออุทานเบาๆ เมื่ออุ้งมือหนาคลึงยังเนินเนื้ออวบอูม ชายหนุ่มช้อนตามองเธอ ขณะที่ปลายนิ้วกดยังรอยแยกของกลีบละมุนที่เริ่มฉ่ำวาวดั่งฉาบด้วยหยาดน้ำค้าง
ใบหน้าหล่อเหลาหลุบต่ำลง
“พี่จะบำบัดไง”
“บำบัด?”
คล้ายสมองส่วนสั่งการของ ลลิน จะหยุดชะงักชั่วคราว เมื่อใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงชิดระหว่างเรียวขา ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาเป่ารดรินเนื้ออ่อนบริเวณนั้น สติของเธอเริ่มจะกระเจิดกระเจิงอีกครั้ง
แม้จะตื่นเต้นปนกับกระดากอาย
แต่เธอก็วาบหวามและเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของเขา จนอยากจะรู้ว่าการบำบัดของเขา ความสับสนอยากรู้อยากให้เขาสัมผัสตีกันจนเธอรู้สึกสับสนอลหม่าน
“หลินสวยจัง”
เขาเอ่ยชมเสียงแหบพร่า แม้จะยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิง ทว่าเขาก็ศึกษามาเยอะพอควร ด้วยตั้งใจว่าจะทำอย่างที่ใจตัวเองต้องการกับคนที่อยากจะทำจริงๆ ปลายนิ้วสากจึงกดยังติ่งเกสรอ่อนไหวที่ซุกซ่อนอยู่อย่างตื่นเต้น
“คะ..คุณวิช”
“ทำไมครับ?”
ชายหนุ่มถามเสียงนุ่มทุ้มต่ำ กดคลึงเคล้นหนักข้อยิ่งกว่าเดิม ด้วยเพิ่งรู้ว่านอกจากกลิ่นของเธอจะทำให้เขาผ่อนคลายแล้ว การได้เห็นสีหน้าท่าทางเธอที่แดงซ่านอย่างยั่วยวนนี้ ทำให้เขารู้สึกดีเช่นกัน
“หลิน ไม่ไหว มะ..มัน”
“ทำไมละครับ?”
“อ๊าส์ ..หลินเสียว”
วิช หัวเราะต่ำในลำคอ ก่อนจะโน้มหน้าลงต่ำระหว่างเรียวขางาม และแตะลิ้นยังกลีบกุหลาบ หญิงสาวหลับตาลงเมื่อความเสียวซ่านพุ่งรุนแรงขึ้นกว่าเดิม ยิ่งลิ้นสากร้อนตวัดดูดเลียยังติ่งเกสรอ่อนไหว ร่างบางก็แอ่นโค้งขึ้น เล็บสวยจิกเข้ากับบ่ากว้างให้หน้าหล่อเหลาแนบชิดกับกึ่งกลางกายมากขึ้น
“อื้อ”
ปากและลิ้นของเขารุกรานเธออย่างหนักหน่วง ทั้งดูดเลียน้ำหวานที่ไหลซ่านซึมออกมาราวหิวกระหาย จนหญิงสาวครางกระเส่าลั่นห้อง ยิ่งปลายลิ้นร้อนสอดผ่านช่องทางคับแคบ โพรงเนื้อของเธอก็ตอดรักปลายลิ้นเขาอย่างกระตือรือร้น ร่างกายเธอกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำหวานมากมายออกมา และเขาก็ดูดกินอย่างไม่รังเกียจ
“อืม หวานมาก”
เขาไม่เคยแน่เหรอ? .....เธอเฝ้าถามตัวเองในใจ
**********
- ผู้เขียน
