นกยูง....
ฉันค่อยๆ ย่องเข้ามาในห้องพี่แบมอย่างเงียบๆ เพราะเกรงว่าพี่แบมอาจจะยังไม่ตื่น แต่เธอตื่นแล้วค่ะกำลังนั่งเหม่อออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
"พี่แบมคะ" พอฉันเรียกพี่แบมรีบหันมาทันที
"นกยูงพี่กำลังคิดว่าจะโทรไปหานกยูงแต่กลัวว่าจะไปรบกวน"
"โทรได้ค่ะ ไม่รบกวนเลยเพียงแต่เมื่อคืนนกยูงหลับเร็วไปหน่อยก็เลยไม่ได้รับสายพี่ปกตินกยูงหลับดึกมากเลยค่ะ^^" ฉันรีบอธิบายเพราะกลัวพี่แบมจะไม่สบายใจที่โทรหาฉันเมื่อคืน
"แต่ถึงยังไงพี่ก็ไม่ควรโทรไปรบกวนนกยูงตอนดึกแบบนั้นพี่ไม่ดูเวลาเองแล่ะดึกขนาดนั้นยังโทรไปอีก"
"ไม่เป็นไรค่ะ นกยูงเข้าใจว่าพี่คงมีเรื่องด่วนมากแน่ๆ ไม่อย่างงั้นพี่คงไม่โทรหานกยูง ว่าแต่พี่แบมมีเรื่องอะไรคะ บอกนกยูงได้เลยนะคะ"
"ถ้าพี่บอกนกยูงแล้วนกยูงห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอก..เอ่อ..."
"บอกอัสใช่มั้ยคะ"
"อื้มมม" พี่แบมตอบโดยไม่กล้าสบตาฉันเธอคงรู้สึกไม่ดีเพราะก่อนหน้านี้พี่แบมป
