EP.30 ต่ำต้อย!

1205 คำ

ปักกก! "โอ๊ยยยย ตัวแสบ" โมรีดีดนิ้วกระทบท่อนเอ็นที่กำลังแข็งเต็มที่ แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปทันที โดยไม่รู้ว่าลิตาแง้มประตูเฝ้ามอง เวลาห้าโมงเย็น "เอาไปส่งชั้นสามห้องห้า" แม่ยื่นกล่องข้าวให้ "เขาจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วนะ" "ทำไมแม่ไม่ให้ผู้หญิงคนนั้นไปอยู่ชั้นหนึ่ง หรือชั้นสองห้องก็ว่างตั้งหลายห้อง" "ก็เขาอยากจะอยู่ชั้นนั้นห้องนั้น เราเป็นเจ้าของก็ต้องตามใจผู้เช่าสิ มีอะไร?" "ก็ไม่มีอะไร แค่สงสัย" โมรีรู้ทันทีว่าต้องไปส่งข้าวที่ห้องไหน ลิตาเดินมาสั่งข้าวพร้อมกับจ่ายเงินเอาไว้ แม้ก่อนหน้านี้จะมาขอซื้อตึกแต่แม่โมรีก็ไม่ยอมขาย ถึงจะไม่รู้เหตุผลที่มาเช่าอยู่ แต่เพราะเป็นคนใจกว้างจึงไม่ค่อยคิดอะไร ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก! สาวน้อยเดินมาเคาะประตูเสียงดัง แกร๊ก "ข้าวมาส่งแล้วค่ะ" โมรียื่นให้ "ผัดคะน้าหมูกรอบ" "เข้ามาก่อนสิ" ลิตาชวน "ให้หนูเข้าไปทำไมคะ" "ฉันเห็นเธอดูสนิทกับทุกคนที่หอพัก เลยมีเรื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม