เช้าวันต่อ
คอส โทรสั่งข้าวตามปกติ เสียงเคาะประตูดังสนั่น ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
หมับ
ทันทีที่เปิดประตูก็รีบคว้าแขนเรียวเข้ามาไว้ในอ้อมกอด มือหนาคล้องรัดตัวเล็กพร้อมเสียงพูดแผ่ว "เธอเป็นอะไร ทำไมไม่ตอบข้อความฉัน"
"ไม่ค่อยว่าง"
"คงเหนื่อยมากเลยสินะ"
"เหนื่อยสุดๆ เลย"
"เฮ้ยยยย! มึงใครเนี่ย"
"พี่นั่นแหละใครเนี่ย!"
ปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มรูปร่างผอมบางที่มาส่งข้าวแทนกับโมรี เนื่องจากช่วงนี้คงอยู่ในสภาวะเสียใจ ผู้เป็นแม่จึงจ้างเด็กแถวบ้านให้รับบริการส่งอาหารตามสั่งชั่วคราว
พักเที่ยง
"แม่ไม่อยู่ไปซื้อของที่ตลาด" โมรีบอกคอสที่เดินลงมาจากหอพัก "ถ้าพี่อยากจะกินอะไรก็เขียนใส่กระดาษเอาไว้ก็ละกัน เดี๋ยวถ้าแม่กลับมาจะบอกให้ นี่คะกระดาษ"
"ไม่ได้จะลงมาสั่งอาหาร แค่อยากจะคุยกับเธอเท่านั้น เป็นอะไรโมรี"
"พี่ไม่ต้องรู้หรอก"
"ทำไมฉันจะรู้ไม่ได้! มันต้องเกี่ยวกับฉันแน่นอน ส่งข้อความไปอ่านก็ไม่ตอบ แถมยังจ้
