หมับ!
เสียงผู้คนรอบข้างต่างกรีดร้องตกใจ เมื่อสาวน้อยเดินไปยังกลางถนนคล้ายกับตั้งใจจะทำให้ตัวเองเกิดอุบัติเหตุ แต่แล้วมือหนาก็กระชากเข้ามาเอาไว้ในอ้อมแขน ไฟหน้ารถสาดส่อง รถที่เบรกเกือบไม่ทันลงมาต่อว่าด่าทอ เพราะเกือบจะเกิดเฉี่ยวชน
เสียงหายใจแผ่วพ่นพวยใส่ลูกกระเดือกแหลม ใบหน้าหล่อเหลาโน้มล้มลงมาส่งสายตาห่วงใย
"เธอเป็นบ้าอะไร?! ออกมาเดินตัดหน้ารถ" คอสตะคอกใส่
"น...หนูไม่รู้ค่ะ" โมรีตอบอึกอัก
บทสนทนาจบลงแค่นั้น คอสรีบกระชากตัวเล็กเพื่อจะกลับไปยังหอพัก แต่โมรียังไม่ลืมรีบกลับไปเอาสร้อยพระ แล้วนำมาคล้องคอไว้อย่างเดิม
หอพัก แคล้วมารวย
"หนูเจ็บนะ! ทำไมต้องรุนแรงด้วย" เพราะแรงเหวี่ยงกระชากลากถู ตัวเล็กจึงร้องทวง "เบาหน่อยก็ได้"
"แล้วนี่ออกมากลางค่ำกลางคืนแม่รู้ไหม"
"มะ แม่หลับไปตั้งนานแล้วค่ะ"
"เธอแอบออกมาอีกแล้วเหรอ! แถมยังเดินไปกลางถนน ถ้าฉันดึงเอาไว้ทัน เละตุ้มเป๊ะเป็นเศษเนื้อไปแล้ว"
