ผู้หญิงที่มีร่างกายคล้ายกับคนปกติ แต่ใบหน้ากลับไร้อวัยวะ ไม่มีหูตาจมูกหรือปาก เป็นเพียงผิวหนังสีเนื้อที่ปูดโปนด้วยน้ำเลือดน้ำหนองน่าสยดสยอง เสียงร้องโหวกเหวกโวยวายของชายที่วิ่งกลับขึ้นชั้น 4 ตะโกนดังลั่น "ช่วยด้วย ผะ...ผีหลอก!!" เธอเป็นใคร? ต้องการอะไรกันแน่? คืนต่อมา "ไปไหนเจ้าแมวน้อย" นักศึกษาชายผู้เรียบร้อยเคร่งธรรมะซึ่งอาศัยอยู่ชั้น 3 เดินลงมาพร้อมกับถ้วยชามใส่ข้าวคลุกปลาทู เขามักจะนำมาให้แมวจรจัดที่อาศัยอยู่รอบหอพัก วันนี้เป็นคืนเดือนดับ แทบจะไม่เห็นแสงสว่างจากดวงจันทรา แต่ก็ยังมีไฟกิ่งจากถนนสาดเข้ามา ให้มองเห็นหนทางแม้ต้องเพ่งมอง ตึก ตึก ตึก ย่ำเท้าเดินอ้อมไปยังด้านหลังตึกใกล้กับศาลพระภูมิ ยังคงตะโกนเรียกแมวจรที่มักออกมากินข้าวปลาอาหาร ระหว่างนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นพุ่มหญ้าขยับ "อยู่ตรงนั้นหรือเปล่า มากินข้าวเร็ว เมี๊ยว" ยังคงส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ ก่อนที่จะเห็