EP.10 เก็บความลับ

969 คำ

'อ๊วกกกกก' โมรีที่เกิดอาการมึนเมาคล้ายกับอาเจียน ด้วยฤทธิ์เหล้ากำลังแสดงปฏิกิริยา "เว้ยยยยย!" สามหนุ่มรีบตะโกนห้าม "ยัง..หนูยังไม่อ้วกยังไหว" โมรีบอกเสียงยืดยาน 'อ๊วกกกก' "เฮ้ยยยยย" "หนูสบาย แค่พะอืดพะอม เฮือก" "วุ้วววววว" "อ๊วกกกก" "โว้ยยยย" สามหนุ่มตะโกนพร้อมกัน วายุหายใจหอบแฮกหันมาพูดกับคอส "มึงพากลับเถอะ กูเหนื่อยฉิบหายแล้วเนี่ย เหล้าก็ไม่ได้แดก สาวก็ไม่ได้มั่ว ต้องมานั่งลุ้นว่าน้องมันจะอ้วกไหม กูทนไม่ไหวแล้ว" "เหนื่อยเป็นคนเดียวหรือไง! กูก็ลุ้นใจจะวาย" "เสียดายหน้าตาน่ารักผิวขาว แต่เหมือนสติไม่เต็มอย่างที่มึงบอกจริงๆ" "พอเมาแล้วเป็นตู้เพลงเคลื่อนที่ กูนั่งฟังเพลงจนกูจะร้องหมอลำได้แล้วเนี่ย" "เออ มึงพากลับก่อนเถอะ ฮ่าๆ" สุดท้ายภาระก็ตกอยู่ที่คอส เขาแบกตัวเล็กขึ้นแท็กซี่แล้วลงหน้าปากซอย จำเป็นต้องอุ้มขึ้นขี่หลังเพราะตอนนี้โมรีไม่เชื่อฟัง เนื่องจากอาการมึนเมา เวลาห้าทุ่ม บร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม