พบกันครั้งแรก...2

474 คำ

"น้องนี่แหละจะทำให้ลูกได้พบความรักที่แท้จริงแม่เชื่อแบบนั้น" แม่เลี้ยงบัวตองสวนกลับทันควัน "คุณแม่นี้น่าจะมีชีวิตอยู่กับความมโน" บุตรชายค่อนขอดเพราะหมั่นไส้มารดา ที่ดูจะมั่นใจมากว่าเขาและคู่หมั้นของเขาจะไปด้วยกันรอดขอโทษเถอะหน้าเขายังไม่เคยเห็น ต่อให้บอกชื่อมาเขาก็จำไม่ได้หรอก เพราะถ้าเขาไม่ได้สนใจ เขาก็จะไม่ใส่ใจว่าเธอคือใคร และนี่ก็ไม่รู้ว่าไปเอาลูกสาวบ้านไหนมาถึงยอมมาดูแลคนตาบอด แล้วก็มาเป็นคู่หมั้นคนตาบอดอย่างเขา "ก็มาดูแล้วกันว่าแม่จะมโนจริงมั้ย" แม่เลี้ยงบัวตองก็หมั่นไส้ผู้ชายไม่น้อย กว่าที่ท่านจะหาผู้หญิงดีๆ ที่ยอมรับเงื่อนไขในขณะที่บุตรชายท่านอยู่ในสภาพทุพพลภาพอย่างนี้ มันเป็นเรื่องยากมาก อย่าทำให้แพรวาหนีหายไปไหนแล้วกัน "ก็ตามนั้นครับคุณแม่ ผมแย้งไปก็ไม่มีประโยชน์ แต่ฝากบอกคู่หมั้นผมหน่อยนะครับให้อดทนกับผมหน่อย อย่าเพิ่งหนีไปตั้งแต่วันแรกล่ะ" นักรบปรามาสหญิงสาว เขาไม่เชื่อหรอกว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม