แพรวาตกใจเป็นอย่างมาก ตอนนี้บริเวณที่โดน แก้วบาดก็ทำให้เธอรู้สึกปวดแสบขึ้นมาทันที ตอนนี้เธอปวดใจเป็นอย่างมาก แต่เธอก็ต้องพยายามข่มใจเอาไว้ แล้วก็ท่องเอาไว้ว่าเขามองไม่เห็นเขาไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ
ตอนนี้ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบนักรบไม่รู้ว่าแพรวาโดนเศษแก้วบาด เขายังคงนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้นเป็นแพรวาเองที่เลือกที่จะเดินออกไปให้พยาบาลทำแผล เขาได้ยินเพียงเสียงปิดประตู ซึ่งเขารับรู้ว่าแพรวาได้ออกไปจากห้องพักของเขาแล้ว
เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เขาได้แต่หวังว่าให้เธอไปจากชีวิตของเขาจริงๆ สักที แล้วตอนนี้คนที่ทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บก็ไม่ได้รู้เลยสักนิดว่าตนเองทำอะไรลงไป เขายังคงจมอยู่กับความคิดของตัวเอง
เพียงไม่นานพยาบาลก็เข้ามาที่ห้องของเขา ซึ่งเธอมาพร้อมกับแม่บ้านเพื่อมาเก็บเศษแก้ว ที่ทางแพรวาได้แจ้งกับแม่บ้าน นักรบหลับตาลงเพราะไม่ต้องการที่จะเสวนากับใคร ทำให้แม่บ้านรีบจัดการกับเศ
