ตุ๊บ!
"อึก!..นอนยังไงของเธอว่ะ!" แรงกระแทกลงใส่กล้ามท้องแกร่ง เพราะเรียวขาเล็กของคนป่วยเพ้อฝัน ปลุกให้คนเพิ่งนอนหลับสะดุ้งตื่นขึ้นมาโวยวาย
"หื้ม...คุณเข้ามาได้ไงเนี้ย! นี่มันในห้องของโซเฟียนะ" ร่างบางสะลึมสะลือบอก แต่ไม่วายที่จะหันมาเห็นใบหน้าคนใจร้ายนอนอยู่ด้านข้างเธอ ก่อนจะเหลียวมองบรรยากาศรอบข้างมีกองทิชชู่เช็ดคราบสกปรกเกลื่อนพื้น
"คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรือไง ขาก็หนัก ตัวก็หนักหัดนอนนิ่งๆ หน่อย"
"อ้าวคุณ...ถ้าไม่พอใจก็กลับนอนห้องตัวเองสิคะ" ร่างบางค่อยๆ ขยับตัวมอง ยิ่งพบว่าร่างบึกบึนนอนตัวเปลือยสบายใจ ทำเหมือนว่าเป็นที่ส่วนตัวของเขา
"อยากตายคาเอ็นไหม?" หัวคิ้วดกเข้มเลิกขึ้นถาม คนอวดดีเริ่มมีฤทธิ์ต่อปากต่อคำ
"คุณลักหลับฉันเหรอ? ทำไมมันเยอะขนาดนั้น!" รับรู้ได้อัตโนมัติว่าร่องสาวมันชุ่มฉ่ำจนเหนียวเนอะโคนขาอ่อน และรอยจ้ำเขี้ยวรอบเนื้ออกสวยชัดเด่น
"ก็บอกไปแล้วว่าจะเอาจนเช้า"
"คุณม
