41
เดินเชื่องๆเข้าหอ
ทางฝั่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวนอกจากยิ้มรับแขกก็ไม่มีรอยยิ้มให้กัน คุณหมอปริญปรัชญ์เย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็งที่แกะสลักในงานเสียอีก
"มีเจ้าสาวสวยขนาดนี้พี่ไม่ยิ้มหน่อยเหรอ?"
"สวย แต่เป็นเมื่อก่อน"
อย่างน้อยก็สวย
ลูกศรอมยิ้มและสอดมือควงแขนปริญซบไหล่เขา คุณหมอหนุ่มเบือนหน้ามองทางอื่นทันที เขารู้ทันว่าเจ้าสาวของเขากำลังทำเพื่ออะไร สถานการณ์ตรงนี้ต่อหน้าแขกเยอะๆ เขาปฏิเสธเธอไม่ได้ เลยเอาใหญ่แสดงความเป็นเจ้าของ
"ฉันอยากเข้าหอแล้ว เบื่อคนเยอะ"
"..."
แม้แต่ตาก็ไม่เหลือบมอง
เขาไม่อยากอยู่ใกล้เธอ ส่วนเข้าหอก็ยังไม่อยากเข้าในตอนนี้ แต่ยิ่งขยับคนตัวเล็กยิ่งเกาะเป็นปลิง ปริญไม่เคยเจอลูกศรเวอร์ชั่นอ้อนมาก่อน เขาอึดอัดอยู่ในอกจนไม่อยากหันไปสบตา
แต่ทว่า...
"เราไปแอบทำอะไรกันก่อนขึ้นเวทีดีไหม?"
เท่านั้นแหละคุณหมอหนุ่มก็หันไปมองจนได้ เขาสบตากับลูกศรที่ช้อนตาขึ้นมาพอดี จึงรีบหันไปทางอ
