“คนแก่ขี้บ่น” เธอกดวางสายก่อนจะเห็นจักรยานของไหมแก้วจอดอยู่ เด็กสาวรีบวิ่งไปหน้าร้านขอกระดาษกับปากกาเพื่อเขียนโน๊ตเล็กๆ ขอจักรยานแล้วฝากไว้กับพนักงาน ก่อนจะจัดการปั่นจักรยานกลับรีสอร์ทซึ่งไม่ได้ไกลกันมานัก
เธอปั่นจักรยานกลับรีสอร์ทอย่างมีความสุข แต่ก็ต้องกรีดร้องเสียงหลงเมื่อรถยนต์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วสูงทำท่าจะชนเข้าให้ เธอหักหลบล้มลงข้างทางร้องโอดโอย
“หนูเป็นยังไงบ้าง” เสี่ยใหญ่เจ้าของรถเปิดประตูออกมาเอ่ยถาม แต่พอเห็นหน้าของสาวน้อยชัดๆ เขาก็รีบลงมาหาในทันที
“เจ็บน่ะสิถามได้” เธอตอบกลับไปสีหน้าเหยเก
“มาๆ ฉันช่วยประคอง”
“ไม่ต้อง” เธอสะบัดแขนจนหลุด เซไปอีกด้าน
“หน้าตาหนูคุ้นๆ นะ” เสี่ยวิจักรเอ่ยถาม เด็กสาวผมหยักศกสีน้ำตาลอ่อนยาวจนถึงแผ่นหลัง ใบหน้ากลมหวานรูปหัวใจ ปากสีชมพูระเรื่อ คิ้วเรียวสวย ดวงตากลมโต ใบหน้าของเธอเนียนใสไร้สิวฝ้าหรือแม้แต่จุดด่างดำให้รกตา ฟันเรียงตัวชิดกันสวย
