บทที่ 34 คุณเท่านั้น

3041 คำ

ผมตื่นได้สักพัก รีบลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตามาเเล้ว ก่อนจะกลับลงมานอนกอดโฮมเอาไว้ ปล่อยให้เขาพักผ่อนต่ออีกสักหน่อย ดูท่าจะเหนื่อยจนอ่อนเปลี้ยเพลียเเรงซะเอง ไหนบอกจะลงโทษผมจนตะวันขึ้นเลยไง นี่ตะวันขึ้นจะสายโด่งอยู่เเล้วโฮมยังไม่รู้สึกตัวเลย จะโกรธก็โกรธไม่ลง เพราะผมก็ดันหลงท้วงท่าลีลาของเขาจนเผลอทิ้งรอยเล็บไว้บนตัวเขาเยอะเลย "โฮม.. ตื่นได้เเล้วครับ" ผมลากไล้นิ้วมือไปตามกลีบริมฝีปากของโฮม ก่อนจะขยับหน้าเข้าใกล้เเล้วจูบซับเป็นมอนิ่งคิสทีนึง "ตื่นได้เเล้วครับ.." "อือ" "โฮม.." ริมฝีปากล่างของโฮมถูกขยับเล่นโดยผมเอง มืออีกข้างไม่ได้เล่นริมฝีปาก เเต่กำลังจับโฮมน้อยเล่นอย่างสนุกมือ คนตรงหน้าอมยิ้ม ก่อนจะจับมือผมให้หยุดการกระทำนี้ลง "ซนอะไรเเต่เช้า" เขาลืมตามามองผมครู่นึงเเล้วก็หลับต่อ "จะตื่นไม่ตื่น" ผมว่า ปลายจมูกก็ถูเข้าที่อกเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายอย่างนึกหมันเขี้ยว "อย่าซนสิ" เขาเอ่ยห้าม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม