ผมคาดผ้าขนหนูคาดเอวเดินออกมาจากห้องน้ำ มองคนที่นั่งหน้างออยู่บนเตียงเเล้วได้เเต่กลั้นหัวเราะเอาไว้ข้างใน
มีคนงอน..
"หมอครับ"
ผมรีบถลาตัวลงไปนอนบนตักนิ่มทันที นอนหงายเงยหน้ามองอีกฝ่ายเเล้วจับมือเขามาจูบซับเอาไว้
"โกรธโฮมเหรอ โฮมไม่ได้ชอบน้องมันซะหน่อย น้องมันก็เเค่เมา"
"ผมไม่ได้โกรธ."
"ไม่ได้โกรธเเล้วทำไมไม่คุยกับโฮมล่ะครับ"
"พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองอยู่"
งอนเเหละเเต่บอกไม่โกรธ เดาได้ง่ายตอนที่กลับมาเเล้วไม่คุยกับผมนั่นเเหละนะ
"ไปเเต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนได้มั้ย" ว่าเเล้วก็พยายามจะใช้มือดันๆ ผมออก
"ทำไมอะ แบบนี้ไม่เซ็กซี่เหรอครับ" ยิ่งดันผมก็ยิ่งเบียดตัวเองเข้าหาเขา
หน้าผมหนากว่าคอนกรีตอีกจะบอกให้ ตอนนี้ไล่ไปไหนให้ตายยังไงก็ไม่ไปหรอกครับ
"คุณจะกลัวทำไม ในเมื่อหัวใจของโฮมมันก็มีเเค่คุณอะคุณหมอ.."
หมอที่สนใจมือถือละสายตามามองผม "ผมเเค่กลัวใจตัวเอง"
"หืม"
"คุณจำได้มั้ยว่าที่ผมบอก
