เจ้าหน้าที่อาสาดับเพลิงทุกคนทำงานกันอย่างเต็มความสามารถ จนสามารถทำให้เพลิงสงบลงได้ ในขณะที่พราวฟ้าก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว เธอปลอดภัยดี มีเพียงอาการสำลักควันเล็กน้อยเท่านั้น เด็กสาวจึงขอไปหามารดา เพราะเธอไม่ต้องการไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล
“แม่จ๋า พราวมาแล้วจ๊ะ”พราวฟ้าเดินออกมาจากเต้นท์ที่ใช้เป็นไรงพยาบาลสนามชั่วคราวจากเหตุเพลิงไหม้
“พราว!! เป็นยังไงบ้างลูก” นางสายใจเข้าไปกอดบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง
“พราวปลอดภัยแล้วจ๊ะแม่ ว่าแต่ใครช่วยพราวออกมาคะ พราวอยากจะขอบคุณเขาด้วยตัวเอง” เพราะเจ้าหน้าที่อาสาดับเพลิงคนนั้น ทำให้เธอได้มีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ต่อ เพราะฉะนั้นเธอจึงอยากจะขอบคุณเขาด้วยตัวเธอเอง
“เขาชื่อภูบดี แต่แม่ไม่รู้หรอกว่าเขาอยู่ไหน”
“เราออกไปตามหาเขาข้างนอกนะจ๊ะแม่ พราวอยากขอบคุณเขาจริงๆ” มารดาทนคำรบเร้าของบุตรสาวไม่ไหว นางจึงพาบุตรสาวเดินออกมานอกเต้นท์ ก่อนที่จะเดินไปถามเจ้าหน้าที่ดับเพลิงท
