ในขณะที่ภูบดีก็รู้สึกไม่ต่างกัน เขาสบายใจที่มีพราวฟ้าเป็นเลขา แม้ว่าเธอจะต้องเรียนรู้อีกมาก แต่เขาก็ไม่ลำบากใจที่จะสอน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เช่นกัน เขาและเธอเข้ากันได้ดีในฐานะนายจ้างกับลูกน้อง แต่มีบางอย่างที่เขาสงสัย นั่นก็คือเธอชอบมองเขาด้วยแววตาแปลกๆ ซึ่งเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่สักวันเขาคงจะรู้ความหมายที่อยู่ในแววตาของเธอ
และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ทั้งสองต้องออกไปดูโรงงานผลิตสาขาที่สอง ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากสำนักงานใหญ่ราวหนึ่งร้อยกิโลเมตร พราวฟ้าเริ่มชินที่ต้องอยู่ตามลำพังกับบอสหนุ่มของตนเอง เมื่อมาถึงที่โรงงานผลิตสาขาที่สอง ภูบดีก็พาเธอเดินสำรวจทั่วทั้งโรงงาน ก่อนจะแนะนำให้บรรดาหัวหน้างาน และผู้จัดการโรงงานให้รู้จักเธอ ในฐานะเลขาของเขา
กว่าทุกอย่างจะเสร็จเรียบร้อย ก็เกือบห้าโมงเย็น ภูบดีจึงรีบพาพราวฟ้ากลับไปส่งที่บ้าน ระหว่างทางนั้น เขาสังเกตเห็นว่ามีรถขับตามเขาตั้งแ
