และแล้วมื้ออาหารกลางวันที่แสนเกร็งก็ผ่านไปได้ด้วยดี ภูบดีลอบมองเธออยู่หลายครั้ง ทำให้พราวฟ้ายิ่งรู้สึกเกร็งมากขึ้น แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากทนรับประทานต่อไป เพราะขืนเธอเผลอเอ่ยอะไรขึ้นมาอีก มีหวังเธอได้โดนเลิกจ้างตั้งแต่ยังไม่ผ่านโปรแน่นอน
เมื่อเสร็จจากการรับประทานอาหารที่ร้านอาหาร ภูบดีก็ขับรถพาหญิงสาวมาที่โรงงาน ก่อนที่จะแนะนำเธอให้ผู้จัดการโรงงานรู้จัก ในฐานะเลขาคนใหม่ของเขา พราวฟ้าตั้งใจจดทุกอย่างที่ได้เรียนรู้มาในสมุดโน๊ตเล่มเล็กของเธอ พอได้เห็นภูบดีในแบบฉบับของซีอีโอ พราวฟ้ายิ่งรู้สึกประทับใจในตัวเขามากยิ่งขึ้น เธอเดาเองว่าที่เธอได้เจอเขาตอนนั้น เขาไปเป็นเจ้าหน้าที่ดับเพลิง มันอาจจะเป็นงานอาสาที่ลูกเศรษฐีอย่างเขาเอาไว้ทำแก้เบื่อก็ได้ แต่ไม่ว่าอย่างไรเสีย ความชื่นชมและศรัทธาที่เธอมีต่อเขาก็ไม่มีทางเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน
“เสร็จซะที..เป็นยังไงบ้าง กับการทำงานวันแรก ท้อหรือยัง” เ
