“หายไปนานเลย หลงอยู่เหรอจ๊ะ” รุ่นพี่ในแผนกเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่หญิงสาวหายไปส่งเอกสารเสียนาน
“อ๋อ ใช่ค่ะ” ธัญสิตาแสร้งรับตามคำพูดของรุ่นพี่
“นี่เธอคราวหลังจะใช้น้องก็หัดพาน้องขึ้นไปดูสถานที่ก่อนนะ” รุ่นพี่อีกคนในแผนกเตือนรุ่นพี่คนที่ใช้งานธัญสิตา
“แหม เธอก็รู้นี่นา ชั้นนั้นมันชั้นผู้บริหาร ฉันจะกล้าพาน้องเขาขึ้นไปได้ยังไงถ้าไม่มีธุระ” รุ่นพี่คนที่ใช้ธัญสิตารีบแย้งขึ้นมาทันที
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวขึ้นไปคราวหน้าแอมไม่หลงแล้วค่ะ” ธัญสิตากลัวทั้งคู่จะทะเลาะกันบานปลาย หญิงสาวรีบแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ทันที
“ไปนั่งทำงานต่อเถอะจ๊ะ” รุ่นพี่คนที่ใช้งานธัญสิตาเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่หญิงสาวกล่าวจบ
ธัญสิตาเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว เธอไม่รู้ว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้ภาวิตทำตัวเหินห่างกับเธอเช่นนั้น เมื่อเจอคนที่รอคอยมาตลอดสิบกว่าปี แต่สิ่งที่เธอได้รับจากเขามันทำให้เธอต้องเสียใจเป็นอย่างมาก เพราะอะไรภาวิตถึงเปลี่ยนไป แล้วเขามากล่าวหาว่าเธอไม่รักษาสัญญาได้ยังไง ในเมื่อเธอยังรอคอยการกลับมาของเขาอยู่เสมอ
หญิงสาวนั่งคิดหาเหตุผลต่างๆนานา แต่ไม่ว่าจะคิดทบทวนเท่าไหร่ เธอก็ไม่ได้รับคำตอบของมัน จนกระทั่งเสียงของหัวหน้างานเอ่ยขึ้นมาปลุกเธอให้ตื่นจากภวังค์ความคิด
“คุณธัญสิตา ต่อจากนี้คุณไม่ได้ฝึกงานที่แผนกของเราแล้วนะคะ” หัวหน้างานของธัญสิตากล่าวด้วยความรู้สึกสงสัยกับคำสั่งที่เพิ่งจะได้รับเมื่อสักครู่
“ทำไมเหรอคะ จะให้ฉันไม่ผ่านการทดลองงานเหรอคะ” ธัญสิต่าหน้าซีดด้วยความตกใจ ในขณะที่รุ่นพี่ในแผนกต่างมองด้วยความตกใจไม่ต่างกัน
“เปล่าหรอกค่ะ เขาให้คุณย้ายไปฝึกงานในตำแหน่งเลขาท่านประธานค่ะ”
“หมายความว่ายังไงคะ ฉันไม่ได้สมัครงานในตำแหน่งนั้นนี่นา” ธัญสิตายังคงตกใจกับสิ่งที่เธอได้ยินมา จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังฝึกงานอยู่ในแผนกจัดซื้อ แล้วจะได้รับคำสั่งด่วนให้ย้ายไปฝึกงานในตำแหน่งเลขาท่านประธาน ธัญสิตายิ่งสับสนหนักเข้าไปอีก
“ฉันไม่ทราบเรื่องรายละเอียดหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณไม่ตกลง คุณก็ไปรับเงินชดเชยที่แผนกบัญชี แล้วก็กลับบ้านไปได้เลยค่ะ” หัวหน้าของธัญสิตาถ่ายทอดคำสั่งตามที่ได้รับมาจากฝ่ายบุคคล
“ไป..ค่ะ” นั่นคือเสียงตอบรับที่ทำให้เธอต้องมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องประธานกรรมการนันทพิพัฒน์ กรุ๊ปทันที ธัญสิตามือไม้สั่นไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น หญิงสาวเพิ่งมาทำงานวันแรกก็ได้เรื่องแล้ว นี่คงไม่โดนไล่ออกตั้งแต่เริ่มงานวันแรกนะ หญิงสาวรู้สึกหวั่นกลัวเหลือเกิน