บารเมษฐ์กัดฟันกรอด ชายหนุ่มเค้นเสียงถามอย่างโกรธจัด ตาคมวาวโรจน์จ้องรินรดีด้วยท่าทางที่จะกินเลือดกินเนื้อ เขากำลังต่อสู้กับอาการที่ร่างกายร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่ยากจะควบคุม “เปล่านะคะ รินไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอกค่ะ” รินรดีแสร้งทำทีเป็นตกใจพลางส่ายหน้าปฏิเสธ ทว่าหญิงสาวกลับลุกขึ้นย้ายตัวเองจากโซฟาอีกตัวเพื่อไปนั่งโซฟาตัวเดียวกันกับบารเมษฐ์ที่ขยับถอยหนีไปจนชิดที่เท้าแขนของอีกฝั่งของโซฟา แต่รินรดีก็ขยับตามไปและเบียดร่างกายเข้าหาบารเมษฐ์อย่างจงใจ “คุณเมษฐ์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ให้รินช่วยไหม” รินรดีถามเสียงหวาน หญิงสาวกรีดนิ้วไปตามแนวกระดุมเสื้อเชิ้ตของบารเมษฐ์ มองเขาด้วยสายตายั่วยวน ยิ่งเห็นสีหน้าที่ทรมานของบารเมษฐ์ รินรดีก็ยิ่งยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ “คุณมัน…” บารเมษฐ์กัดฟันกรอด มีหลายคำที่เขาอยากพ่นออกไปเพื่อให้สาสมกับการกระทำอันต่ำตมที่ขัดกับชาติตระกูลที่ดูสูงของรินรดี แต่เพราะตอนนี้ความ