“ก็ ก็คุณเมษฐ์ทิ้งรอยไว้เต็มไปหมดเลย หวานจะเอาหน้าไปร้านนวดได้ยังไงเล่าคะ”
แสนหวานยกมือข้างหนึ่งขึ้นป้องปากตอนที่กระซิบผ่านปลายสายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะมีใครมาได้ยินเข้า ทั้งๆ ที่หน้าห้องท่านประธานไม่ใช่ที่พลุกพล่าน แต่แสนหวานต้องรอบคอบเอาไว้ก่อนหลังจากที่ก่อนหน้านี้เธอพลาดเรื่องที่ลืมไปเสียสนิทว่าวรุฬก็อยู่ในห้องทำงานของบารเมษฐ์ด้วย
“ตรงไหนบ้างนะ ผมจำไม่ได้”
“คุณเมษฐ์!”
แสนหวานเรียกอีกฝ่ายเสียงเขียว พอรู้ตัวว่าเผลอเสียงดังออกไปแสนหวานก็เลิ่กลั่กพร้อมเอ่ยด้วยเสียงที่เบาลงราวเสียงกระซิบเหมือนที่พูดกับเขาไปก่อนหน้า
“คุณเมษฐ์พูดอะไรออกมาคะ”
“ผมพูดเรื่องจริง”
บารเมษฐ์เอ่ยหน้าตาย แสนหวานได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันก่อนจะทวงถามเอาคำตอบที่ยังไม่ได้รับ เพราะขืนต่อปากต่อคำกับอีกฝ่ายก็มีแต่จะถูกเหย้าแหย่ให้สะเทิ้นอายจนรับมือไม่ไหว
“ตกลงคุณเมษฐ์จะไปนวดไหมคะ”
“ถ้าคุณไม่ไปผมก็ไม่จำเป็นต้องไ
