เวลาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ของแสนหวานผ่านไปอย่างรวดเร็ว และมันก็หมดไปโดยที่แสนหวานนึกเสียดายขึ้นมาเพราะเวลาแทบทั้งหมดแสนหวานใช้มันไปกับการครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องของบารเมษฐ์
และวันนี้เธอต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
แสนหวานคิดอย่างมุ่งมั่นตอนที่ก้าวออกจากรถไฟฟ้า เดินเพียงไม่กี่ก้าวร่างบางก็เข้าสู่ตัวอาคารสูงใหญ่อย่างบีเอสมอลล์ ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ใจกลางเมือง เข้าลิฟต์พนักงานแล้วกดหมายเลขชั้นสูงสุดของตัวอาคาร
ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีแสนหวานก็มาถึงโต๊ะทำงานตัวเองในเวลาก่อนงานเริ่มราวสิบห้านาทีไม่ขาดไม่เกิน เก็บกระเป๋าสัมภาระใส่ลิ้นชัก จัดข้าวของให้เป็นระเบียบขึ้นอีกนิดทั้งๆ ที่ก็เป็นระเบียบดีอยู่แล้วก่อนจะกดเปิดคอมพิวเตอร์
แสนหวานไม่เคยรอคอยการมาของบารเมษฐ์มากขนาดนี้มาก่อน ตากลมโตเหลือบมองนาฬิกาทรงสี่เหลี่ยมที่ตั้งอยู่บนโต๊ะแทบจะทุกหนึ่งนาที ก่อนที่การรอคอยของเธอจะสิ้นสุดลงเมื่อบารเมษฐ์เดินออกมาจ
