ผมกับไอ้คาลเดินชมบรรยากาศมาเรื่อย ๆ จนมาถึงที่พัก ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนเพราะเหม็นกลิ่นเหงื่อตามตัว หลังจากอาบน้ำเสร็จก็สลับให้ไอ้คาลเข้าไปอาบบ้าง ส่วนผมก็เอาแต่นั่งอยู่บนเตียงด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำ คืนนี้แล้วสินะที่ผมกับไอ้คาลจะต้องมอบร่างกายให้กันและกัน
ผมพร้อมเสมอเพียงแค่ตื่นเต้นเท่านั้น ขนาดเพิ่งอาบน้ำเสร็จเหงื่อเม็ดเล็กยังผุดขึ้นมาจนเต็มฝ่ามือเลย
ครืดดด!!
บานประตูห้องน้ำถูกเปิดออกส่งผลให้หัวใจผมเต้นโครมครามหนักกว่าเดิม
ไอ้คาลเดินตรงเข้ามานั่งข้างผมด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เราทั้งคู่ต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมามีเพียงเสียงหัวใจสองดวงที่เต้นประสานกันดังระงม
“มึงคือบ่ไปใส่เสื้อผ้า” (ทำไมมึงไม่ใส่เสื้อผ้า)
ผมหันไปถามมันที่พันผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนบางรอบเอว
“ยังไงก็ต้องถอดอยู่แล้วไม่ใช่หรอ”
แม่งเอ้ย! บัดยามเอาแท้กูคึอยากแลนออกจากห้องไปตั้งหลักแล้วจังกลับมาใหม่วะ (แม่งเอ้ย!! พอเอาเข้าจริงทำไมกูอยา
